Ανήμερα 30ης Νοέμβρη, τιμούμε μια ακόμη θυσία, μια θυσία που ενέμπνευσε όλους εμάς τους Ορθόδοξους Χριστιανούς αγωνιστές του Εθνικισμού. Ο Κορνήλιος Ζέλεα Κοντρεάνου περνά στο ένδοξο πάνθεον των ηρωών μας, σε εκείνο που οδηγήθηκαν όλοι οι πατριώτες εθνικιστές συντρόφοι μας που έδωσαν την ζωή τους για τα ιερότερα ιδανικά στον κόσμο.. 'ΠΑΤΡΙΣ - ΘΡΗΣΚΕΙΑ - ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ' !!
Στην μάυρη επέτειο ενός φρικιαστικού εγκλήματος της 29ης Νοέμβρη του 1938, ο Κοντρεάνου και 13 ακόμη Λεγεωνάριοι μεταφέρθηκαν από την φυλακή σε ένα δάσος όπου πρώτα τους στραγγάλισαν και μετά τους πυροβόλησαν στο πίσω μέρος του κεφαλιού. Η επίσημη εκδοχή για το θάνατό τους ήταν πως σκοτώθηκαν κατά την απόπειρά τους να δραπετεύσουν. Τα πτώματά τους διαλύθηκαν σε οξύ και τοποθετήθηκαν κάτω από επτά τόνους μπετόν.
Ο Codreanu ήταν αφοσιωμένος μαχητής του Ρουμανικού έθνους και αφοσιωμένος Χριστιανός. Η Λεγεώνα ανέπτυξε μια επαναστατική θεωρία επικεντρωμένη γύρω από την χριστιανική πνευματικότητα, την αγάπη για το έθνος, τη θυσία, την ιεραρχία και την προσωπική ευθύνη για την εξάλειψη της πολιτικής διαφθοράς και του καθαρισμού του έθνους. Ο Ρουμάνος εθνικιστής, συνεργάτης και φίλος του Codreanu, θρησκειολόγος, λογοτέχνης και καθηγητής του Πανεπιστημίου του Σικάγο, Μίρτσεα Ελιάντε, [Mirtsea Eliade], είχε πει, «...Εάν, όπως λέγεται, ο εθνικοσοσιαλισμός βασίζεται πάνω στο έθνος και ο φασισμός πάνω στο κράτος, τότε το κίνημα των Λεγεωνάριων έχει το δικαίωμα να αξιώνει να είναι ο μοναδικός χριστιανικός μυστικισμός που μπορεί να καθοδηγήσει τις ανθρώπινες κοινωνίες. Μία χριστιανική επανάσταση, μία πνευματική επανάσταση, ασκητική και ανδρεία που δεν έχει ιδωθεί ποτέ πριν στην ευρωπαϊκή ιστορία...». Η ρουμανική ελληνορθόδοξη εκκλησία τον ανακήρυξε Άγιο και στις 30 Νοεμβρίου 1940, όταν τα οστά του μεταφέρθηκαν σε μαυσωλείο, παρευρέθησαν περίπου 155.000 Ρουμάνοι.
Ο Κορνήλιος Ζέλεα Κοντρεάνου, [Ρουμανικά Corneliu Zelea Codreanu], Ρουμάνος εθνικιστής, ιδρυτής της οργάνωσης «Λεγεώνα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ», [«Leginnea Arhanghelului Mihail»], που από το όνομα της πολιτοφυλακής της έγινε γνωστή ως «Σιδηρά Φρουρά», γεννήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 1899 στη μικρή πόλη Χούσι στην επαρχία της Μολδαβίας στη Ρουμανία
Πατέρας του ήταν ο εθνικιστής δάσκαλος Ίον Ζέλεα [Ζελίνσκι] Κοντρεάνου,
και μητέρα του η Γερμανικής καταγωγής Ελίσα Μπράουνερ-Κοντρεάνου, [Elise Brauner].
Από τα έντεκα χρόνια του και μέχρι τα δεκαέξι, ασκήθηκε στη στρατιωτική σχολή «Manastirea Pealului» στο μοναστήρι του Ντεάλου, όπου έμαθε τις έννοιες της τάξεως, της οργανώσεως και της πειθαρχίας και το 1916, στη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, πήρε μέρος στον Ρουμανο-αυστροουγγρικό πόλεμο στο πλευρό του πατέρα του. Την 1η Σεπτεμβρίου 1917 εισήλθε ως Δόκιμος στη Στρατιωτική Σχολή Πεζικού του Μποτοσάνι με την ελπίδα να τελειώσει έγκαιρα τις σπουδές του για να επιστρέψει στο μέτωπο, από την οποία αποφοίτησε στο τέλος Ιουνίου του 1918, με το βαθμό του Υπολοχαγο.
Τελείωσε νομικά στο Ιάσιο, όπου γνωρίστηκε με τον εθνικιστή καθηγητή Αλέξανδρο Κούζα, [Alexander C. Cuza], ο οποίος αποτέλεσε τον ιδεολογικό του μέντορα. Ο Codreanu ήδη από το 1920 είχε δημιουργήσει την οργάνωση «Εθνικός Χριστιανικός Σοσιαλισμός» και στις 2 Σεπτεμβρίου 1920 δημοσίευσε στο Ιάσιο το «Πιστεύω του Χριστιανικού Εθνικοσοσιαλισμού», δείγμα του θαυμασμού, της αφοσιώσεως και της πνευματικής του επαφής με τον Αδόλφο Χίτλερ
Παρά τις διώξεις εκ μέρους της Συγκλήτου του Πανεπιστημίου, κατάφερε να γίνει πρόεδρος του συλλόγου φοιτητών της Νομικής Σχολής, ενώ μετά την αποφοίτηση του το 1922, από τη Νομική Σχολή, εγκαταστάθηκε για μεταπτυχιακές σπουδές στη Γερμανία. Ενώ έγινε δεκτός στο πανεπηστήμιο του Βερολίνου
Εθνικιστική δράση:
Έντονα επηρεασμένος και ταγμένος στα εθνικοσοσιαλιστικά ιδεώδη στις 3 Μαρτίου 1923, μαζί με τον Αλέξανδρο Κούζα, [Alexandru C. Cuza], καθηγητή του στο Πανεπιστήμιο, ίδρυσαν την εθνικιστική οργάνωση «Λίγκα Εθνικής Χριστιανικής Άμυνας», [L.A.N.C.] [«National-Christian Defense League»], που είχε ως ιδεολογικό της υπόβαθρο, τα χριστιανικά πρότυπα. Η Λίγκα περιελάμβανε στις τάξεις της σημαντικό αριθμό μορφωμένων ανθρώπων, ίσως την ελίτ των διανοουμένων της Ρουμανίας.
Στις 24 Ιουνίου 1927 ίδρυσε τη «Λεγεώνα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ», [«Leginnea Arhanghelului Mihail»], σε ανάμνηση της φωνής που άκουσε το 1923 και προέρχονταν από την εικόνα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ στο εικονοστάσιο της Εκκλησίας της φυλακής του Βουκουρεστίου, όπου ήταν κρατούμενος. Στο διάγγελμα του ανέφερε χαρακτηριστικά ότι «...αυτή η χώρα πεθαίνει λόγω έλλειψης Ανδρών, όχι προγραμμάτων ..Διότι έτσι όπως είναι οι άνθρωποι σήμερα, καταντημένοι από τους πολιτικούς και από την Ιουδαϊκή επιρροή, θα υποθάλψουν ακόμα και το εξοχότερο πολιτικό πρόγραμμα...». Στη Λεγεώνα συντάχθηκαν παλιοί συναγωνιστές του, για τους οποίους ζήτησε από το καθηγητή Cuza να τους απαλλάξει από τον όρκο που είχαν δώσει με την ένταξή τους στην Λίγκα της «Εθνικής Χριστιανικής Αμύνης». Ο Cuza τους απάλλαξε και τους συμβούλεψε για τις παγίδες της πολιτικής.
Η Λεγεώνα ήταν ένα Κίνημα με σαφή θρησκευτικό χαρακτήρα και μαζί με τους Γερμανούς Εθνικοσοσιαλιστές ήταν τα πλέον αντισημιτικά πολιτικά και ιδεολογικά κινήματα της Ευρώπης. Τα μέλη της ήταν προσηλωμένα στον Ορθόδοξο Χριστιανισμό, κάτι ανάλογο με την πίστη των Ρεξιστών του Λεόν Ντρεγκέλ στο Βέλγιο. Με τον χριστιανισμό, η μεγάλη επιρροή που ασκούσε ο Κοντρεάνου στις ιδεολογικές θεωρήσεις της Λεγεώνας αλλά και ο τρόπος που τον συνδύαζε με τις λαϊκές εθνικιστικές αντιλήψεις του . Η θεμελιώδης μονάδα της Λεγεώνας ήταν η «Εστία», που αριθμούσε από τρία έως δεκατρία μέλη και αποτελούταν από άτομα τα οποία είχαν μεν τις ίδιες πεποιθήσεις, αλλά έπρεπε να διδαχθούν την απαραίτητη πειθαρχία, για να παλέψουν για ένα κοινό σκοπό. Ο Κοντρεάνου ήταν αντίθετος στη μαζική στρατολόγηση και η Λεγεώνα κατάφερε να προσελκύσει μαθητές λυκείων και σπουδαστές εμπορικών και τεχνικών σχολών, ενώ οι απογοητευμένοι χωρικοί ήταν επιφυλακτικοί με τη Λεγεώνα. Σταδιακά οι πρασινοφορεμένοι Λεγεωνάριοι, απόκτησαν την εμπιστοσύνη των χωρικών, καθώς οι «εστίες» βρέθηκαν στο πλάι τους, έσκαβαν χαντάκια, επιδιόρθωναν φράχτες και σπίτια και βοηθούσαν στο θέρισμα. Το 1930 ο Capitan, όπως τον προσφωνούσαν οι συναγωνιστές του, δημιούργησε τη «Σιδηρά Φρουρά», [«Garda de Fier»], την πολιτοφυλακή και μαχητικό τμήμα της Λεγεώνας.
Πολιτική δράση:
Στις 20 Δεκεμβρίου 1937 ο συνδυασμός «Όλα για την Πατρίδα», [«Totul pentru patria»], τον οποίον είχε δημιουργήσει ο στρατηγός Catacuzina και παραχώρησε όλη την εξουσία στον Κοντρεάνου, ήρθε δεύτερο κόμμα στην προτίμηση των Ρουμάνων πολιτών στο Βουκουρέστι και τρίτο στην υπόλοιπη επικράτεια. Ο Κοντρεάνου σε συνέντευξή τύπου, δήλωσε ότι ήταν εναντίον των μεγάλων Δυτικών Δημοκρατιών και των Βαλκανικών Συνεργασιών και ότι δεν είχε καμία εκτίμηση στην Κοινωνία των Εθνών. Τάχθηκε υπέρ της Ρώμης και του Βερολίνου και εναντίον του Μπολσεβικισμού, υποσχόμενος ότι μέσα σε σαράντα οκτώ ώρες από την κατάληψη της εξουσίας θα συμμαχούσε με τον Άξονα μπαίνοντας στον Πόλεμο. Το κόμμα συγκέντρωσε το 15,8% των ψήφων και εξέλεξε 66 βουλευτές, ενώ ο βασιλιάς της Ρουμανίας κάλεσε τους Alexandru C. Cuza και Octavian Goga να σχηματίσουν κυβέρνηση, οι οποίοι αν και εμφανίζονταν ως εθνικιστές και αντισιωνιστές, αντιμετώπιζαν την Λεγεώνα ως εχθρούς. Το Φεβρουάριο του 1938, ο Βασιλιάς διέλυσε την κυβέρνηση, επέβαλλε δικτατορία και ίδρυσε το Μέτωπο Εθνικής Ανανεώσεως, υποχρεώνοντας όλα τα κόμματα να συμπτυχθούν σε ένα σχηματισμό. Ο βασιλιάς καθιέρωσε τον ρωμαϊκό χαιρετισμό και τις στολές στα μέλη του υπουργικού συμβουλίου, τα οποία επέλεγε και διόριζε ο ίδιος, ενώ σχημάτισε κυβέρνηση με επικεφαλής τον Ορθόδοξο Πατριάρχη του Βουκουρεστίου και Υπουργό Δικαιοσύνης τον Άρμαντ Καλινέσκου. Ο Κοντρεάνου, καθώς δεν ήθελε να πάρει μέρος στο Βασιλικό μέτωπο, διέλυσε τη Λεγεώνα. Τον Μάρτιο του 1938, πραγματοποιήθηκε στο Βουκουρέστι μια συνάντηση μεταξύ του Κοντρεάνου και του Ιούλιου Έβολα. Μετά απ’ αυτήν την συνάντηση ο Ιούλιος Έβολα έγραψε ένα πολύ σημαντικό άρθρο γύρω από τις σκέψεις του Κοντρεάνου για τον αγώνα της «Σιδηράς Φρουράς». Από την περίοδο αυτή καθιερώθηκε το σύμβολο της Φρουράς με τις τρεις κάθετες γραμμές και τις τρεις οριζόντιες, που συμβολίζουν τα κάγκελα της φυλακής.
Οι σχέσεις του με την Ελλάδα:
Τον Απρίλιο του 1934 αντιπροσωπεία της Ρουμανικής εθνικιστικής Λεγεώνας, επισκέφθηκε τα γραφεία της οργανώσεως «Εθνική Ένωσις Ελλάς», στη Θεσσαλονίκη και μετά το τέλος της επισκέψεως ο Ρουμάνος εκπρόσωπος και ο Σ. Πετρίδης, υπασπιστής της «Εθνικής Ενώσεως Ελλάδος», εξέδωσαν κοινό ανακοινωθέν κατά «...των Εβραίων και των κομμουνιστών που επιχειρούν να δηλητηριάσουν τις εθνικές κοινωνίες....».
Θάνατος:
Ο ΚορνήλιοςΚοντρεάνου συνελήφθη στις 17 Απριλίου, ύστερα από τη δολοφονία του Φαναριώτη ακαδημαϊκού και πρωθυπουργού Νικολάε Ιόρκα, [Nicolae Lorga], κατηγορούμενος για τη σύνταξη απειλητικής επιστολής σε βάρος του και καταδικάστηκε από στρατοδικείο σε δεκαετή φυλάκιση καταναγκαστικών έργων, μαζί με άλλα 44 μέλη του κόμματος. Μετά τη δολοφονία του, τον διαδέχθηκε ο Χόρια Σίμα, [Horia Sima], που ανέλαβε την αναδιοργάνωση της Λεγεώνας και την οργάνωση συνδέσμων. Μετά τη σύλληψη, τη φυλάκιση και την καταδίκη του κρατήθηκε στις φυλακές, όμως η κυβέρνηση επεξεργάστηκε σχέδιο δολοφονίας του. Έτσι μεταφέρθηκε από τις φυλακές του Ραμνικούλ–Σαράτ, σε ένα απομακρυσμένος δάσος, μαζί με άλλους 13 ακόμη Λεγεωνάριους, όπου άφησαν την τελευταία τους πνοή, όλοι με τον ίδιο τρόπο βάναυσο τρόπο, στραγγαλισμένοι, με τα χέρια τους δεμένα πισθάγκωνα και με μια σφαίρα στο κεφάλι, κατά το ταλμουδικό τελετουργικό. Η επίσημη εκδοχή για το θάνατό του Κοντρεάνου και των συναγωνιστών του, ήταν ότι πυροβολήθηκε στην απόπειρά του να δραπετεύσει. Οι σοροί τους διαλύθηκαν σε οξύ και τάφηκαν κάτω από επτά τόνους μπετόν.
Εκτός αυτού είχε και πλούσια ριζοσπαστική εθνικιστική δράση!
Μερικά απο τα περιστατικά:
Ο Κοντρεάνου και οι φίλοι του άρχισαν να επιτίθενται σε όποιον φοιτητή ήταν ντυμένος σαν μποσλεβίκος, καίγοντας στη συνέχεια τα «επαναστατικά» κασκέτα, ενώ μια φοιτητική απεργία ματαιώθηκε, όταν η ομάδα του Κοντρεάνου περικύκλωσε την τραπεζαρία του Πανεπιστημίου όπου βρίσκονταν οι απεργοί και τους προειδοποίησε πως «Όποιος δεν εργάζεται, δεν τρώει». Όταν οι εβραϊκής ιδιοκτησίας εφημερίδες «Οπίνια» και «Λουμέα», επιτέθηκαν στο Βασιλέα Φερδινάνδο και πρόσβαλαν τον Κοντρεάνου, οργάνωσε επίθεση στα γραφεία των εφημερίδων, όπου αυτός και οι οπαδοί του κατέστρεψαν τις τυπωτικές μηχανές.
Το Φθινόπωρο του 1923 και αφού είχε προηγηθεί φοιτητική απεργία για επαρκή σίτιση και μείωση του αριθμού των Εβραίων στα Πανεπιστήμια μέσω της προθέσεως της κυβερνήσεως να χορηγήσει υπηκοότητα στους Εβραίους της Ρουμανίας μαζί με τον Ίωνα Μότα, εθνικιστή από την Τρανσυλβανία μέλος της οργανώσεως «Actiunea Romanesca» ο οποίος είχε εκδώσει στα ρουμανικά «Τα πρωτόκολλα των σοφών της Σιων», μετέπειτα συνεργάτη του και υπαρχηγό του, άρχισε να σχεδιάζει τις δολοφονίες πολιτικών προσώπων όπως του πρωθυπουργού Ion I.C. Brătianu, αλλά και κρατικών υπαλλήλων τους οποίους κατάγγειλε για διαφθορά, όμως συνελήφθη μαζί με άλλα μέλη της Λίκγας στις 9 Οκτώβριου 1923, μετά από τη διαρροή των σχεδίων του, με την κατηγορία της «συνομωσίας εναντίον της ασφαλείας του κράτους..» και προβλεπόμενη ποινή τα καταναγκαστικά έργα. Στην ανάκριση, απάντησε σε σχετική ερώτηση, «...Ναι, θέλαμε να τους εκτελέσουμε ως προδότες και εχθρούς της πατρίδας μας. Δεν μετανιώνουμε για τίποτα και ακόμα κι αν έχουμε αιχμαλωτιστεί αφήνουμε πίσω μας δεκάδες χιλιάδες που σκέφτονται σαν εμάς...» . Το κατηγορητήριο σε βάρος του κατέρρευσε και αφέθηκε ελεύθερος, καθώς η ρουμανική νομοθεσία δεν επέτρεπε τη δίωξη των συνωμοσιών για τις οποίες δεν είχαν προσδιοριστεί σε συγκεκριμένη ημερομηνία. Ο Μότα παρέμεινε στη φυλακή καθώς την πρώτη ημέρα της δίκης είχε πυροβολήσει τον καταδότη τους, στο το κελί του.
Τo Μάρτιο του 1924, όταν η Λίγκα συγκέντρωσε οπαδούς της και την νεολαία της, την «Αδελφότητα του Σταυρού», για να ξεκινήσουν την οικοδόμηση πολιτικών γραφείων στο Ουνγκένι, λίγο έξω από το Ιάσιο. Τρεις εβδομάδες αργότερα, οι νέοι της Αδελφότητας, περικυκλώθηκαν από την αστυνομία, συνελήφθησαν και μεταφέρθηκαν στο αστυνομικό τμήμα του Ιάσιου, όπου τους βασάνισαν με βάναυσο τρόπο. Ο Κοντρεάνου και ο καθηγητής Alexandru C. Cuza, απαίτησαν από τον Υπουργό Εσωτερικών να καθαιρέσει τον αξιωματικό υπηρεσίας, τον αστυνόμο Μανκίου, ο οποίος όχι μόνο δεν τιμωρήθηκε, αλλά πήρε προαγωγή. Στις 25 Οκτωβρίου 1925, ο Κοντρεάνου βρέθηκε εκ νέου αντιμέτωπος με τον Μονκίου, σε μια αίθουσα δικαστηρίου όπου ετοιμαζόταν να υπερασπιστεί ένα φοιτητή από τους συλληφθέντες στην έφοδο της αστυνομίας στο Ουνγκένι. Στην πρόκληση του αστυνόμου, ο Κοντρεάνου απάντησε πυροβολώντας και τραυματίζοντας τον θανάσιμα. Η δίκη του Κοντρεάνου που ήταν κατηγορούμενος για ανθρωποκτονία, έγινε στο Σεβερίν, στα νοτιοδυτικά σύνορα της Ρουμανίας, ενώ το δικαστήριο συνεδρίασε στο μεγάλο θέατρο της πόλεως. Επιφανείς πολίτες κατέθεσαν υπέρ του, ενώ ο δημόσιος κατήγορος μάταια προσπάθησε να αρνηθεί τις δράσεις του Μανκίου.
http://redskywarning.blogspot.gr/2016/07/blog-post_13.html
ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΦΥΛΗ ΜΑΣ!
ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ ΣΤΟΝ ΜΑΡΤΥΡΑ ΚΟΡΝΗΛΙΟ ΚΟΝΤΡΕΑΝΟΥ!
