Το ερωτημα που γεννιέται διαβάζοντας το κείμενο είναι πως αυτό το κείμενο λειτουργεί ως προπαγάνδα και τραβάει τις μάζες στον αναρχικό-αντιεξουσιαστικό-αντιφασιστικό χώρο και αγώνα;
Όταν δηλαδή κολλάς αφίσες με τέτοιο περιεχόμενο σε ελληνικές γειτονιές και δεν μιλάς καθόλου για Έλληνες αλλά όλη η συζήτηση ενδιαφέρει λαθρομετανάστες και τα δικαιώματα τους πως γίνεται να τον ενδιαφέρει τον Έλληνα της γειτονιάς το αισχρό περιεχόμενο που γράφει η αφίσα εφόσον δεν μιλάει για τα δικά του δικαιώματα αλλά για τα δικαιώματα των ξένων;Ο κάθε Έλληνας ακόμα και ο ασυνείδητος ή αμόρφωτος όταν θα διαβάσει ένα κείμενο αντιφασιστών και δει μέσα οτι δεν υπάρχουν σημεία που να μιλάνε για τα δικαιώματα του αλλά για τα δικαιώματα των ξένων και στη συνέχεια να απορρίπτει ένα φυσιολογικό αίσθημα που έχει από τη γέννηση του όπως αυτό της Εθνικής ταυτότητας (πχ κάτω τα έθνη είμαστε ανθέλληνες προδότες κλπ), πως γίνεται να υπάρχουν τόσοι αντιφασίστες και αναρχες σε αυτή τη γη και να έχουν στέκια και καταλήψεις σε κάθε πόλη σχεδόν;
Το ερώτημα είναι απλό η απάντηση περίπλοκη. Πέρα από τις συστηματικές προβολές του μηδενισμού και της διαστροφής που προβάλει η τηλεόραση, τα ΜΜΕ, το Χόλιγουντ κλπ αυτό που τραβάει τη νεολαία κυρίως είναι αυτός ο φετιχισμός και οι ωραίες εικόνες με τις κουκούλες και τη σκληροπυρηνική τάση που προβάλει αυτός ο χώρος στα πλαίσια βέβαια του ανθρωπισμού.
Ο κάθε αναρχικός αντιφασιστας που αρχικά εισήλθε στο χώρο σίγουρα δεν τον τράβηξε κανένα αρρωστημένο κείμενο όπως αυτό και σίγουρα δεν μπήκε στο κόπο να διαβάσει τις ιδεολογικές βάσεις αυτής της ιδέας αλλά ενδιαφέρθηκε να ασχοληθεί λόγο του φετιχισμού και του ψευτοunderground αισθήματος που προβάλλει ο αντιφασισμός.
Επίσης πολλοί αντιφασίστες έχουν τραβηχτεί αρχικά στον συγκεκριμένο χώρο από την μουσική ή οποία ξέρουμε πολύ καλά πόσο πολύ μπορεί να βοηθήσει στην πλύση εγκεφάλου ελάχιστα ομως στους στοίχους και περισσότερο στους ωραίους ήχους που οδηγούν στην αποχαύνωση μιας συνείδησής.Στην ουσία όμως κανένας αντιφασιστας δεν θα μπορούσε να πιστέψει σε κάτι τέτοιο αν δεν συνοδευόταν με ωραίες εικόνες μουσική και κουλτούρα που χτυπάει στο αίσθημα του.Όταν όμως ασχοληθει με ολα αυτα τότε θα φάει αμασιτη κάθε αρρωστημένη άποψη που πρεσβεύει αυτός ο χώρος και θα παλέψει για αυτήν διότι τον έχει αποτραβηξει και υπνωτισει αυτή η κουλτούρα του μηδενισμού.Με λίγα λόγια ο σύγχρονος αντιφασισμός είναι περίπου ίδιος με τον οπαδισμο.Πώς ένας οπαδός γίνεται οπαδός;Επειδή του αρέσει το έμβλημα της ομάδας, ο ύμνος της,τα χρώματα της, και τα συνθήματα των οπαδών της ετσι και ο αντιφασισμός στα πλαίσια του φαιτιχιστικου χουλιγκανισμού πετυχαίνει τον άρρωστο καταστροφικό σκοπό του.Η μόνη διαφορά από έναν οπαδό και έναν αντιφασιστα είναι ότι στον αντιφασιστα του έχουν μάθει από την αρχή και έχει καθαρή τη συνείδηση του ότι όλα αυτά τα κάνει με βάση την ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα, δηλαδή το γενικό καλό (όπως και στις ταινίες είναι με τους καλούς) ενώ ο οπαδός αμα τον ρωτήσεις παράδειγμα γιατί μισεί έναν άλλον οπαδό μιας αλλης ομαδας δεν θα έχει να σου απαντήσει ή μπορεί να πει ''ουγκ''.
