Ενάντια στον επιθετικό αθεϊσμό

Το παρών δημοσίευμα δεν έχει σκοπό να θίξει κάποιους συναγωνιστές μας που για δικούς τους λόγους είναι άθρησκοι, αλλά να προβάλει τους κινδύνους του επιθετικού αθεϊσμού που με ταλιμπανίστικη τακτική προσπαθεί να υπονομεύσει την ορθόδοξη χριστιανική πίστη. Αρχικά ας μιλήσουμε για τα αντίθρησκα επιχειρήματά τους. Οι επιθετικοί άθεοι έχουν το συνήθειο να επιχειρηματολογούν σε επίπεδα νηπιαγωγείου προσθέτοντας την μαγική φράση ''επιστημονικά αποδεδειγμένο''.
Έπεισαν τον εαυτό τους ότι ο κόσμος χτίστηκε από μια έκρηξη ενός ασυνείδητου σωματιδίου. Δηλαδή όσα σοφά υπάρχουν σε αυτό το σύμπαν με την δυνατότητα να κινούνται ρολόι και να συμπληρώνουν το ένα το άλλο είναι αποτέλεσμα μιας έκρηξης χωρίς λόγο. Χωρίς έστω κάποιο συνειδητό ον να το δημιούργησε. Με την ίδια λογική και εμείς μπορούμε να πιστέψουμε ότι υπολογιστής τον οποίο χρησιμοποιείτε για να διαβάσετε το παρών κείμενο φτιάχτηκε από μόνος του, χωρίς δημιουργό, από ένα ασυνείδητο σωματίδιο που έσκασε. Λένε ''πιστεύω μόνο σε ότι έχω δει'' και ταυτόχρονα πιστεύουν σε θεωρίες επιστημόνων ότι υπάρχουν διαστάσεις που δεν βλέπουμε λόγο της ανθρώπινης φύσης μας (το ίδιο λέμε και εμείς πάνω κάτω).
Αρκετοί πιστεύουν στην ύπαρξη εξωγήινων επειδή οι ''επιστήμονες'' το επιβεβαίωσαν.
Και θα πείτε ναι όμως έχουν δει κι αυτοί εξωγήινους....στην οθόνη. Και να! Ιπτάμενοι δίσκοι!
Το κατέγραψε η κάμερα! Το είπε ο τάδε άνθρωπος και το λέει στην τηλεόραση!
Η ύπαρξη θαυμάτων όμως του Παντοδύναμου Θεού και στη νέα εποχή ακόμα με φακό κάμερας αλλά και με μαρτυρίες από τα αρχαία χρόνια μέχρι σήμερα είναι στη φαντασία του κάθε ''χριστιανοταλιμπάν'', είναι σκοπιμότητες των καπιταλιστών, είναι λόγο ψυχικής ασθένειας κάποιων ανθρώπων, είναι επειδή ο άνθρωπος από τη φύση του πρέπει να πιστεύει και να στηρίζεται σε κάτι παντοδύναμο (άρα οι άθεοι αρνούνται τη φύση τους) γενικώς ότι έχει να κάνει με ''θρησκείες'' είναι ψέματα.... Εννοείτε βέβαια ότι υπάρχουν πονηρές και παραπλανητικές σκοπιμότητες πίσω από κάποια ''θαύματα'' που έχουμε ακούσει, εννοείτε ότι υπάρχουν μοντάζ, εννοείτε ότι υπάρχουν βαλτοί άνθρωποι που ψεύδονται αλλά αυτό δε σημαίνει ότι όλα προκύπτουν από αυτούς τους λόγους και ότι όλα είναι ψέματα.
Ας μιλήσουμε όμως και για βίαιη επιβολή αντιχριστιανικής σκέψης.
Εκτός από τα επιχειρήματα που δεν στέκουν υπάρχει αυτή η υπονόμευση της ορθόδοξης πίστης που με βάση τα δημοκρατικά δικαιώματα, το κάθε σκουπίδι έχει δικαίωμα να προσβάλει, να αισχρολογεί και να πολεμάει γενικότερα με πολλούς τρόπους την ορθοδοξία.
Θα πείτε ναι αλλά το σύνταγμα λέει έτσι κ έτσι για τη θρησκεία, επομένως πως γίνεται να μπορούν κάποιοι νόμιμα να τα κάνουν όλα αυτά;... το χέσαμε το σύνταγμα κύριοι πολλά χρόνια τώρα.
Συνεχείς προσβολές από άθεους όπως ύβρεις κατά ιερών προσώπων της Εκκλησίας, αισχρή φλυαρία καφενείου μπροστά στα μάτια μας, προβολή βλασφημίας βασισμένη δήθεν πάνω στην ''τέχνη''.
Και όταν ο Χριστιανός δίκαια αντιδράσει, θα χαρακτηριστεί Ταλιμπάν.
Γιατί λένε ότι ακόμα και η βλασφημία κατά μιας ολόκληρης πίστης ενός λαού είναι δικαίωμα.Εντάξει αφού είναι δικαίωμα, αφήστε μας να βλασφημούμε δημόσια κατά του αναρχομμουνισμού και της Δημοκρατίας, αφήστε μας να βρίσουμε τον Φύσσα, τον Λουκμάν, τον Μαρξ, τον Λένιν, τον Μπακούνιν και να διακωμωδήσουμε τα σύμβολα σας. Τι; Το δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου περιορίζεται μόνο στις δικές σας ιδέες;

 

Η βλασφημία όμως συνεχίζεται όχι μόνο μέσω των συνειδητοποιημένων αντιχριστιανών ιδεολόγων αλλά και από πολιτικά πρόσωπα στη Βουλή, μέχρι νεοταξικούς σελέμπριτι στο όνομα όπως είπαμε και πριν, της ''τέχνης''.
Σύντομο παράδειγμα, Δήμητρα Ματσούκα ανέβασε σε λογαριασμό της σε κοινωνικό δίκτυο την εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου να μοιάζει ως....αιδοίο! Η ίδια υποστήριξε ότι δεν ήθελε να θίξει την πίστη κανενός αλλά ούτε και ο ίδιος που δημιούργησε την εικόνα καθώς όλο αυτό βασίζεται πάνω στην ''τέχνη''.Φτάσαμε δηλαδή στο σημείο η βλασφημία να θεωρείτε τέχνη.Το ίδιο συνέβη και με το θεατρικό έργο ''corpus Christi'' όπου είδαμε βουλευτές από αριστερά μέχρι δεξιά κόμματα στο θέατρο χυτήριο να αποθεώνουν βλασφημίες και ''όχι είναι τέχνη αυτό, δεν θέλουμε να θίξουμε την πίστη κανενός''.
Τέχνη βέβαια μόνο όταν πρόκειται περί χριστιανισμού, άμα κανένας τολμήσει και προσβάλλει ελάχιστα το ισλάμ είναι σαφώς καταδικαστέο μην τυχόν και παρεξηγηθεί καμιά μειονότητα. Και θα αναφερθούμε συγκεκριμένα σε ένα γεγονός που αποδεικνύει την δικτατορία των μειονοτήτων στη πατρίδα μας.
 
Τάχα λέει ένας αστυνομικός πάτησε και έσκισε το κοράνι ενός λαθρομετανάστη και αμέσως αμέσως ξεκίνησε το κυνήγι μαγισσών με δημοσιογράφους να καταδικάζουν και πολιτικούς να ζητούν από την δικαιοσύνη ακόμα και κρεμάλες.
Και μη ξεχάσουμε βέβαια τις ''ταλαιπωρημένες μειονότητες'', δηλαδή τις λαθρομουσουλμανικές συμμορίες που ξεχύθηκαν στους δρόμους στο κέντρο της Αθήνας για μπάχαλα υπό την καθοδήγηση των ''άθεων'' αναρχοαριστερών.
 

  
 

Ως ορθόδοξοι χριστιανοί κάνουμε ένα κάλεσμα στους απανταχού πιστούς να αντιδράσουν.
Να τελειώσει η ανοχή του ''καλού χριστιανού''.
Είναι προφανές ότι η πίστης μας διώκεται και δεν είμαστε αυτοί οι οποίοι θα υιοθετήσουν το ιεχωβαδιστικο πρότυπο των οικουμενιστών μασόνων.
Ο Κύριος είπε αγαπάτε αλλήλους'' λένε οι σύγχρονοι ιεχωβάδες οικουμενιστές αλλά δε μας είπαν αν το αγαπάτε αλλήλους που ορθά είπε ο Κύριος σημαίνει και το να αφήσουμε τον λαό μας στο έλεος των οργάνων του αντιχρίστου. Έχουμε καθήκον εμείς οι βαπτισμένοι υπό το Άγιον και τριαδικό παντοδύναμο χρίσμα να στραφούμε σε έναν επιθετικό ριζοσπαστικό χριστιανισμό. Διότι σήμερα αν μας σφάξουν δε θα αγιάσουμε, αλλά μαζί με εμάς θα χαθεί και όλη η πίστη στο αληθινό και κόσμος χωρίς πίστη στον Κύριο είναι καταδικασμένος να κολαστεί 

Τέλος, σχετικά με το ζήτημα της ''χριστιανικής αγάπης'' που συνέχεια ο εχθρός θέτει ως επιχείρημα για να καταστρέψει την πίστη μας χωρίς αντίδραση και οι χριστιανοί πέφτουν στη παγίδα αυτή και δεν μιλούν (λογικό όταν έχεις τον οικουμενισμό να σε ποτίζει ''αγάπη'' για να μείνεις αδρανής στις επιθέσεις των αντιχριστιανών) τις απαντήσεις δίνουν οι Αγιορείτες μοναχοί σχετικά με τον ιερό πόλεμο των ορθόδοξων χριστιανών.

Άκου 19χρονε Εθνικοσοσιαλιστή

Απόσπασμα από το 8ο τεύχος του περιοδικού Γαμμάδιον. Θεωρητικοί εθνικιστές του πληκτρολογίου μην μπείτε στο κόπο να το διαβάσετε, το απόσπασμα αναφέρεται σε νέους ακτιβιστές και μόνο.

Σημείωση: το συγκεκριμένο περιοδικό συστήνεται ως ''αριστερό φυλετικό'', εμείς από τη θέση μας δεν συμφωνούμε με τον αριστερό φυλετισμό και γενικότερα απορρίπτουμε την αριστερά στον εθνικοσοσιαλισμό ως αίρεση.Η Αριστερά και η δεξιά δεν έχουν καμία θέση στον εθνικοσοσιαλιστικό κόσμο.

Έχουμε να σου πούμε κάποια πράγματα που μπορεί να σε στεναχωρήσουν. Αλλά είναι ειλικρινή πράγματα, γιατί δεν έχουμε να κερδίσουμε κάτι από σένα.

Άμα θες άκου τα. Άμα δε θες, μην τ' ακούς.

Ο Calvin Κlein είναι εβραίος μόδιστρος. Ο Αδόλφος Χίτλερ δεν ήτανε εβραίος ούτε μόδιστρος.
Ο Calvin Κlein κολλάει το σύμβολο CΚ στα ρούχα του για να πουλήσει. Ο Αδόλφος Χίτλερ καθιέρωσε τη σβάστικα στο κίνημά του για να θυμίζει στους συντρόφους του για ποιο σκοπό πολεμάνε.

Καταλαβαίνεις τη διαφορά ;

Για τον Calvin Κlein, το σύμβολο είναι το παν, γιατί το σύμβολο δίνει μούρη στον πελάτη και φέρνει χρήμα στον Calvin. Για τον Αδόλφο Χίτλερ, ο σκοπός είναι το παν και το σύμβολο υπάρχει για να υπηρετεί τον σκοπό.

Οι σημαίες και τα σύμβολα έχουν τη σημασία τους. Όταν παρατάσσονται οι αντίπαλοι στρατοί στο πεδίο της μάχης , οι σημαίες και τα σύμβολα τους εμπνέουν θάρρος και τους θυμίζουν ότι υπάρχουν και μερικά πράγματα πιο σημαντικά από το τομάρι μας. Και ποια είναι αυτά τα πράγματα ;

Είναι οι αξίες. 'Oταν πολεμάμε για μια σημαία , δεν πολεμάμε για το χρωματιστό φάσμα αλλά για τις αξίες που η σημαία αυτή συμβολίζει. 'Oταν πολεμάμε για τη σβάστικα δεν πολεμάμε για τέσσερις ορθές γωνίες, αλλά για ης αξίες που η σβάστικα συμβολίζει.
Ποιο είναι το πρώτιστo καθήκον του πολεμιστή ;

Το πρώτιστo καθήκον του πολεμιστή είναι η νίκη.

Γι' αυτό, όταν χαιρετάμε τους συναγωνιστές μας, λέμε «ζήτω η νίκη». Ή «Sieg Heil». Για να μην ξεχνάμε ποτέ το καθήκον μας.

Κάποιος Γιαπωνέζος είχε γράψει ότι καθήκον του πολεμιστή είναι ο θάνατος. Αλλά αυτός μάλλον δεν ήξερε τι του γινόταν, γιατί στον καιρό του δεν γίνoνταν πόλεμοι και ο ίδιος δεν είχε ποτέ στη ζωή του τραβήξει σπαθί. Είναι εύκολο να μιλάς και να γράφεις για θάνατο, άμα δεν τον έχεις δει να χτυπάει δίπλα σου. Όποιος είναι έξω απ' το χορό ξέρει πολλά τραγούδια. Να θυμάσαι πάντως ότι ο θάνατος δεν είναι καθόλου ωραίο πράγμα άμα εσύ είσαι ο νεκρός. Και η αναπηρία δεν είναι καθόλου ωραίο πράγμα , άμα εσύ είσαι ο ανάπηρος.

Ο Γιαπωνέζος έκανε λάθος. Ο θάνατος δεν είναι το πρώτιστο καθήκον του πολεμιστή.

Γιατί άμα ο θάνατος ήτανε το πρώτιστο καθήκον του πολεμιστή, τότε θα είχαμε ξεμείνει από πολεμιστές ήδη από τον καιρό των σπηλαίων. Θα είχανε σκοτωθεί όλοι μαζί οι πολεμιστές και θα είχανε μείνει μονάχα οι δειλοί.

Άμα ο θάνατος ήτανε το πρώτιστο καθήκον του πολεμιστή, τότε δεν θα χρειαζόταν να εκτελούμε περίπλοκα στρατηγικά σχέδια ούτε να εφαρμόζουμε τακτικές μάχης ούτε να κρατάμε όπλο ούτε να προχωρούμε έρπειν ούτε να μαθαίνουμε υφαρπαγές ούτε να στήνουμε ενέδρες Με να φοράμε στολές παραλλαγής. Απλά θα πηγαίναμε στη μάχη άοπλοι, κάνοντας θόρυβο και φορώντας φωσφοριζέ στολές για να μας πετυχαίνει ευκολότερα ο εχθρός.

Ο πόλεμος είναι δράση με έναν σκοπό. Την επιβολή της δικής μου βούλησης επί του αντιπάλου. Δηλαδή : εγώ θέλω κάτι ο αντίπαλος θέλει κάτι άλλο, οπότε πολεμάω τον αντίπαλο για να περάσει το δικό μου. Άμα περάσει το δικό μου , τότε νίκησα. Ασχέτως μεθόδου και κόστους. Άμα περάσει του αντιπάλου, τότε έχασα. Πάλι ασχέτως μεθόδου και κόστους.

Το κόστος , ο θάνατος , ο τραυματισμός, η αναπηρία είναι κι αυτά μέσα στο παιχνίδι. Κάθε πόλεμος έχει τα ρίσκα του. Αλλά , τα ρίσκα πρέπει να υποστηρίζουν τον βασικό στόχο , δηλαδή τη νίκη , δηλαδή το να περάσει το δικό μου. Αλλιώς , τα ρίσκα είναι μάταια , γιατί άμα είναι να σκοτωθώ απλά για να σκοτωθώ ή να μείνω ανάπηρος απλά για να μείνω ανάπηρος ή να πάθω οτιδήποτε απλά για να το πάθω, τότε μπορώ να πετύχω το ίδιο αποτέλεσμα με μια απόπειρα αυτοκτονίας.

Άμα λοιπόν πάω στον πόλεμο με στόχο να σκοτωθώ με το καλημέρα, τότε εξασφαλίζω ότι δεν θα περάσει το δικό μου, οπότε χαρίζω τη νίκη στον εχθρό. Οπότε η δική μου βούληση, οι δικές μου αξίες τα δικά μου σύμβολα γνωρίζουν την ήττα.

Οπότε , φιλάρα , δεν είμαι γενναίος. Είμαι εγωιστής.

Εγωιστής ;;; Ναι ! Γιατί για χάρη του δικού μου εγωισμού , για χάρη της επίδειξης ότι εγώ είμαι και καλά γενναίος , οδηγώ τα σύμβολά μου , τις αξίες μου στην ήττα. Μόνο και μόνο για να μπορώ να λέω «αυτοθυσιάστηκα , θαυμάστε με».

Όταν στις 9 Νοέμβρη 1923, οι στρατόμπατσοι της Βαυαρίας ανοίξανε πυρ κατά των Εθνικοσοσιαλιστών, ο Χίτλερ έπεσε στο έδαφος για να μην τον πετύχουνε οι σφαίρες. Κάτι άκαπνοι εβραίοι χαρτοπόντικες που δεν είχανε πιάσει ποτέ όπλο στη ζωή τους βγήκανε και αρχίσανε τις ποντικιές : «Είναι δειλός ! Είναι δειλός !». Όμως ο Χίτλερ δεν ήταν εβραίος χαρτοπόντικας. Ο Χίτλερ ήταν πολεμιστής.

Και όντως πολεμιστής είχε τα ένστικτα του πολεμιστή , τα ένστικτα που οι εβραίοι χαρτοπόντικες δεν είχαν. Ήξερε από πρώτo χέρι, από τα χαρακώματα του Β’ Παγκοσμίου, πως, όταν πέφτουν οι σφαίρες, δεν παριστάνουμε το κυπαρίσσι αλλά αμέσως αναζητούμε κάλυψη. Γιατί άμα φάμε τη σφαίρα, θα μας φάει το χώμα. Και θα νικήσει ο εχθρός.

Άμα ο Χίτλερ εκείνη τη μέρα παρίστανε το κυπαρίσσι τότε θα είχε σκοτωθεί από το 1923 και σήμερα δεν θα μιλάγαμε ούτε για εθνικοσοσιαλισμό ούτε για σημαίες ούτε για Χίτλερ. Όταν ο Χίτλερ χρειάστηκε να θυσιαστεί όταν η αυτοθυσία του είχε νόημα, τότε με πολλή άνεση τράβηξε τη σκανδάλη και τίναξε τα μυαλά του στον αέρα. Το ίδιο πάνω κάτω έκανε και ο Γκαίμπελς. Αλλά μονάχα όταν η αυτοθυσία είχε νόημα. 'Oταν όλα γκρεμίζονταν και χρειάζονταν επειγόντως σύμβολα αuτoθυσίας , για να μπορέσει να συνεχιστεί ο αγώνας.

Ο Χίτλερ και ο Γκαίμπελς δεν αντoθυσιάστηκαν για να έχεις εσύ σήμερα την πολυτέλεια να κάνεις επιδείξεις γενναιότητας. Αυτοθυσιάστηκαν για να έχεις λόγους να ζητάς εκδίκηση για τους νεκρούς σου και για να είσαι φανατικά προσηλωμένος σε έναν και μοναδικό στόχο : τη νίκη του εθνικοσοσιαλισμού.

Το ξέρουμε ήδη ότι είσαι γενναίος. Δεν χρειάζεται να το αποδείξεις. Από τη στιγμή που δεν κάθεσαι στ' αυγά σου, από τη στιγμή που διαλέγεις τον Εθνικοσοσιαλισμό σ' έναν κόσμο σαν τον σημερινό, είσαι ήδη γενναίος.

Το θέμα είναι : Από κει και πέρα , τι ; Κατανοείς ότι βρίσκεσαι σε πόλεμο ;

Κατανοείς τη συντριπτική ασυμμετρία δυνάμεων ανάμεσα σε σένα και τον εχθρό ;

Παίρνεις στα σοβαρά την κατάσταση ;

Κατανοείς ότι το παιχνίδι συνοψίζεται στο « ή εμείς ή αυτοί » ;

Κατανοείς ότι «αυτοί» είναι κάτι δισεκατομμύρια φορές ισχυρότεροι από εμάς , ότι αυτοί μοιράζουν την τράπουλα κι ότι την έχουν σημαδέψει κιόλας ;

Κατανοείς ότι πρέπει να είμαστε πολύ ύπουλοι χαρτοκλέφτες , αν θέλουμε κάποια στιγμή να έχουμε την παραμικρή πιθανότητα επιτυχίας ;

Ή περιορίζεσαι στο να φαντασιώνεσαι ότι είσαι ένας SA στο Μόναχο της δεκαετίας του '20 και κυκλοφοράς καμαρωτός-καμαρωτός με τη «στολή» σου ; Ντάξει. Νο πρόμπλεμ. Έχει κι αυτό την πλάκα του. Μόνο που ούτε SA είσαι ούτε στο Μόναχο κυκλοφοράς , ούτε ζεις στη δεκαετία του '20. Και αργά ή γρήγορα θα καταλάβεις με άσχημο τρόπο ότι είσαι απλά ένας 19χρονος πιτσιρικάς, που κυκλοφοράει σε κατεχόμενο έδαφος, στο σιωνιστοκρατούμενο Ελλαδιστάν εν έτει 2006 και δίνει βαρβάτο στίγμα στον εχθρό.

Το να καρφώνεσαι με συγκεκριμένο και σεσημασμένο κώδικα εμφάνισης είναι σαν να βάζεις μια φωτεινή επιγραφή πάνω από το κεφάλι σου που αναβοσβήνει μέρα-νύχτα ένα και μόνο σύνθημα :

ΠΥΡΟΒΟΛΗΣΤΕ ΕΔΩ.

Πολλοί πιτσιρικάδες , μιλάνε για πόλεμο , για ZOG και για διάφορα τέτοια αγωνιστικά, χωρίς να καταλαβαίνoυvε τι λένε. Ναι , έχουμε πόλεμο με τη ZOG. Την Κυβέρνηση Σιωνιστικής Κατοχής. Ξέρεις τι σημαίνει Σιωνιστικής Κατοχής ; Σημαίνει ότι αυτή εδώ η χώρα αυτό το ξεφτιλισμένο κρατικό μόρφωμα που λέγεται Ελλάδα είναι κατεχόμενο έδαφος. Σημαίνει ότι όλες ανεξαιρέτως οι αρχές , κυβέρνηση , αστυνομία , μυστικές υπηρεσίες , στρατός , είναι όργανα του αιώνιου εβραίου. Δηλαδή , είτε βλέπεις τον πρωθυπουργό είτε βλέπεις τον μπάτσο της γειτονιάς σου , βλέπεις έναν υπάλληλο της ZOG. Μπορεί ο ίδιος να μην ξέρει ότι είναι όργανο της ΖOG αλλά η ουσία δεν αλλάζει. Παίρνει εντολές από τη ZOG. Και τις εκτελεί. Άρα είναι εχθρός. Δεν πάει να είναι και γαμώ τα παιδιά. Δεν πάει να ορκίζεται στη σημαία και την πατρίδα. Oπoιοσδήποτε φορέας της διοίκησης δεν είναι βαμμένος ναζί και δε μισεί θανάσιμα το κράτος και την νομιμότητα , αυτός είναι όργανο της ZOG δηλαδή εχθρός.

Αυτό σημαίνει ότι ο εχθρός δεν είναι στην άλλη μεριά της πεδιάδας με τα λάβαρα του και τον στρατό του. Ο εχθρός είναι εδώ , γύρω σου, με στολή , με πολιτικά , είναι δημοσιογράφος είναι μπάτσος , είναι τραπεζίτης , είναι παρακρατικός , είναι ο διευθυντής του σχολείου σου , είναι ακόμα και ο γείτονάς σου που θα πάρει τηλέφωνο τους μπάτσους για να τους πει ότι είσαι ύποπτος ναζιστικών φρονημάτων.

Όταν κυκλοφοράς στην Αθήνα ή στην Θεσσαλονίκη ή στην Καλαμάτα ή στην Κομοτηνή ή στη Ρώμη ή στο Παρίσι ή στο Βερολίνο , είναι το ίδιο σαν να κuκλoφoράς στο Τελ Αβίβ.

Για σκέψου λοιπόν, εθνικοσοσιαλιστή :

Άμα κυκλοφόραγες στο Τελ Αβίβ , θα φόραγες σβάστικες ; Θα γύρναγες με ξυρισμένο κεφάλι και Doc Martens ; θα φόραγες αμάνικες για να φαίνεται το tattoo με τον κέλτικο; Όχι βέβαια. Δεν είσαι μαλάκας.

Τότε γιατί το κάνεις εδώ ; Αφού κι εδώ ZOG έχουμε.

Και μην αρχίσεις τις παπαριές ότι είσαι μάγκας και δεν κρύβεσαι και δε μασάς. Γιατί μασάς κανονικότατα γιατί άμα δε μάσαγες , θα είχες ήδη πάει μέρα μεσημέρι με τις σβάστικες και τη φάτσα φόρα παρτίδα και θα καθάριζες 2-3 αντιφά σκουλήκια για χάρη του Ηλία.
Αλλά δεν το κάνεις.

Γιατί άμα το κάνεις, θα σε τσακώσουνε τα μπατσόνια.

Και θα φας ισόβια. Και θα είσαι εκτός κυκλοφορίας μόνιμα. Άρα, καλώς μασάς.
Γιατί το θέμα δεν είναι να φας 2-3 φλώρια που την είδανε αντιφασίστες με τις πλάτες των μπάτσων κι ύστερα να είσαι εκτός κυκλοφορίας μέχρι να πεθάνεις. Το θέμα είναι και να χτυπάς τον εχθρό και να κυκλοφοράς ελεύθερος. Και να έχεις παραβεί όλους τους ποινικούς νόμους και να έχεις λευκό ποινικό μητρώο. Και να είσαι ένοχος ανατρεπτικών ενεργειών και να τη βγάζεις καθαρή.

Καλές οι εποχές που οι άντρες σπαθίζανε τον εχθρό χωρίς να κρύβονται. Καλές οι εποχές που οι επαναστάτες βγαίνανε στους δρόμους με τ' όνομά τους και τις πιστόλες τους και τα λέγανε χύμα. Όλοι τις γουστάρουμε αυτές τις εποχές. Ιππότες , φoυστανελάδες και τέτοια ωραία.

Μόνο που τότε δεν υπήρχανε κάμερες στους δρόμους. Ούτε φωτογραφικές μηχανές. Ούτε παρακολουθήσεις τηλεφώνων. Ούτε ασφαλίτες. Ούτε παρακρατικοί. Ούτε σήμανση. Ούτε ελικόπτερα της αστυνομίας. Ούτε πινακίδες κυκλοφορίας. Ούτε ίντερνετ. Ούτε «Λίστες του Σίντλερ» και πλύση εγκεφάλου της μάζας για τα «εγκλήματα του ναζισμού και του Άουσβιτς».

Τότε ανέβαινες σ' ένα βουνό και είχες ξεφύγει. Σήμερα σε βρίσκουν με δορυφόρο και σου 'ρχονται με ελικόπτερα τζιπ καιΜΡ5.

Καλός ο Φίλαθλος. Καλό και το Φως των Σπορ. Διάβασέ τα. Μάθε για τις μεταγραφές της σεζόν.

Αλλά μάθε και για τον πόλεμο. Οπότε , διάβασε και τον Σουν Τζου. Διάβασε και τον Κονδύλη.
Ο πόλεμος σήμερα είναι ασύμμετρος. Μικρές ομάδες ανατροπέων μπορούν να κάνουν παπάδες για την αποσταθεροποίηση του καθεστώτoς. Αλλά με μια προϋπόθεση. Να είναι αόρατοι.

Και πώς γίνεσαι αόρατος ;

Δυο Λέξεις : Απόκρυψη ... και Παραλλαγή.

Το σύστημα είναι πανίσχυρο. Η δύναμη του πατάει στην τεχνολογία. Η τεχνολογία θέλει χρήμα. Το χρήμα θέλει καπιταλισμό. Ο καπιταλισμός θέλει μεγαλouπόλεις. Δηλαδή γιγαντιαίους λαβύρινθους από μπετόν, ασφυκτικά γεμάτους με μεγάλες , πυκνές και ανώνυμες μάζες πληθυσμού που μετακινούνται συνεχώς και xαoτικά. Κι εκεί το σύστημα την πατάει. Γιατί μέσα στις μεγάλες μάζες πληθυσμού, το ανατρεπτικό στοιχείο κρύβεται εύκολα.

Μπορεί να φοράει μάσκες και να εμφανίζεται προς τα έξω σαν ένας καθημερινός ανθρωπάκος, σαν ένας συνηθισμένος εργαζόμενος καταναλωτής , ακόμα και σαν ένας ευυπόληπτος πολίτης , ένας υπεράνω υποψίας στυλοβάτης της αστικής κοινωνίας. Ανάλογα τι τον εξυπηρετεί κάθε φορά. Και στην παρούσα Φάση, αυτό που εξυπηρετεί το ανατρεπτικό στοιχείο είναι να κρατάει χαμηλό προφίλ .. «Εργάσου και σώπαινε», που λέγανε κι εκείνοι οι παλαβοί που παίζανε με τους μόλυβδους για να βγάλουνε χρυσάφια.

Αν όμως ο επίδοξος ανατροπέας κάνει τη μαλακία και φωνάξει «κοιτάχτε με, είμαι ανατρεπτικό στοιχείο», τότε την έβαψε. Τότε το σύστημα βάζει μπρος τα μεγάλα κόλπα και τον κάνει ό,τι θέλει. Η γιγαντόγατα αρχίζει να παίζει με το νανοπόντικο. Τον παρακoλoυθεί τον υπονομεύει , τον παρενoxλεί τον συλλαμβάνει .. τον τρoμoκρατεί τον φυλακίζει ή στέλνει καταπάνω του δυο-τρεις ντουζίνες πανηλίθια αστομαθητοφοιτητάκια , που τα έχει πείσει ότι κάνουνε αντιφασιστικό αγώνα.

Άμα έχεις δει τον Άρχοντα των Δαxτυλιδιών θυμήσου τη σκηνή που είναι τα δύο χόμπιτ μέσα στο Μόρντορ και πάνε να κάνουνε τη ζημιά και να πετάξουνε το δαχτυλίδι στο ηφαίστειο. Το Μάτι του Σάρον είναι απασχολημένο, γιατί έχει ανοιχτά μέτωπα και οι μπελάδες είναι πολλοί. Η όλη μαγκιά είναι να μην πάρει πρέφα το Μάτι ότι τα χόμπιτ πάνε να του κάνουνε τη ζημιά μέσα στο σπίτι του. Γιατί έτσι και καρφωθoύvε τα χόμπιτ, την κάτσανε κανονικά. Το Μόρντορ δεν παλεύετε με ανοιχτή μάχη. Οπότε , για να γυρίσουμε στην πραγματικότητα, το σύστημα το συμφέρει να μπορεί να εντοπίζει πάντα το ανατρεπτικό στοιχείο και μάλιστα να ξέρει και σε ποια «φυλή» ανατροπέων ανήκει ώστε να μπορεί να προβλέπει ανά πάσα στιγμή τα pattem συμπεριφοράς και να αντιδρά εγκαίρως. Και ο καλύτερος τρόπος για να βγει ο επίδοξος ανατροπέας στη φόρα είναι να φάει τη φόλα και να πειστεί ότι είναι μαγκιά να καρφώνεται από μόνος του.

Και τότε έρχονται οι μόδες και τα extreme ντυσίματα και τα tattoo και οι κέλτικοι - και οι σβάστικες και οι μπλούζες με τη σημαία και τα ξυρισμένα κεφάλια και οι αρβύλες και τα στρατιωτικά ρούχα ( λες και είμαστε βετεράνοι της Κύπρου ) και δώστου χαιρετούρες μπροστά στο φακό πρώτη μούρη και δώστου μπυρόνια σε σεσημασμένα στέκια και καρφωνόμαστε ωραιότατα από μόνοι μας και δεν χρειάζεται το σύστημα να μισθοδοτεί ρουφιάνους , γιατί τι να τους κάνει ;

Αφού μόνοι μας και εθελοντικά του δίνουμε αναφoρά τι είμαστε.

Σαν να έχεις απέναντί σου ένα ισραηλινό τανκ με το πυροβόλο να σε σημαδεύει στο κεφάλι και να Φωνάζεις « κωλοεβραίοι ... θα γίνετε σαπούνια , είμαι ναζί είμαι ναζί»

Μπουμ.

Οπότε μετά, σου την πέφτουνε τριάντα παρακρατικοί οι μπάτσοι σε τρέχουνε για εξακρίβωση, σε περνάνε με το έτσι θέλω από σήμανση βγάζεις μια αφίσα και σε τρέχουν για αφισορύπανση , θες να πας ειδικές δυνάμεις και ανεξήγητα σε κόβουν , θες να πιάσεις δουλειά σε «ευαίσθητο πόστο» και παίρνεις τον πούλο , σε καλούνε για ανάκριση , σε «αναγνωρίζουνε» με τρεις μέρες καθυστέρηση , σου κάνουνε εδε , σε τυλίγουνε σε μια κόλλα xαρτί σου βαφτίζουνε τα κοντάρια της σημαίας «όπλα», σε χώνουνε μέσα στο κελί κι εσύ μένεις ν' αναρωτιέσαι τι πήγε στραβά. Και κλασικά τα ρίχνεις όλα στο κακό το σύστημα που σε πολεμάει. Φυσικά σε πολεμάει , ρε ! Καλά κάνει ! Αφού θες να το βάλεις στην καρμανιόλα ! Η εφαρμογή των ιδεών σου σημαίνει θάνατο για το σύστημα ! Τι περιμένεις δηλαδή , να κάτσει με σταυρωμένα χέρια να σε καμαρώνει να του σκάβεις το λάκκο ; Μήπως θες να σου κάνει και υπόκλιση ; Πας καλά , ρε Φίλε ;

Δε λες πάλι καλά, που σου κάνει μόνο αυτά τα λίγα ; Γιατί έτσι και το σύστημα έκανε πως έχουμε την παραμικρή δυνατότητα να το βλάψουμε στα σοβαρά , τότε, μάγκα μου , με τα μυαλά που κουβαλάμε ως χώρος , ήδη θα μας είχε φυτέψει όλους μαζί μέσα σ' ένα ωραίο μνήμα μ' ένα άστρο του Δαβίδ στην ταφόπλακα κι από κάτω την επιγραφή «Ομαδικός τάφος Ελληνοεβραίων μαρτύρων εκτελεσθέντων υπό των Γερμανικών στρατευμάτων κατοχής» γιατί το σύστημα δεν είναι σαν εμάς τους ηλίθιους το σύστημα είναι διαόλου κάλτσα και ξέρει να χτυπάει μ' ένα σμπάρο δυο τρυγόνια. Και τρία και τέσσερα και πέντε, άμα του κάτσει.

Και εμείς που τα γράφουμε αυτά μη φανταστείς ότι αποτελούμε εξαίρεση στη γενική βλακεία που μαστίζει τον χώρο. Αλλά ρε γαμώτο, τόσα χρόνια τα λέμε όλοι ψιθυριστά και μετά πάμε όλοι και κάνουμε το αντίθετο. Κάποιοι πρέπει να τα πούνε χύμα επιτέλους , κι ας μην είναι οι αναμάρτητοι.. μπας και ταρακουνηθούμε λίγο και ξυπνήσουμε , γιατί τόσα χρόνια με τον φετιχισμό της επιδειξιομανίας , τόσα χρόνια με την αδιαφορία για μεθόδους αυτοπρoστασίας , απλά προετοιμάζαμε το έδαφος για να την πληρώσει ένας Ηλίας. Σκύψτε το κεφάλι με ντροπή και μην κοιτάτε τον μικρό στα μάτια. Όλοι εμείς του την κάναμε του μικρού, όχι οι αντιφασίστες. Και μην κοιτάτε που το παίζουμε καλοί και μιλάμε για βλακεία , γιατί ψυλλιαζόμαστε κι άλλα , γιατί κάμποσες φορές έχουμε ακούσει να λέγεται με μισόλογα ότι ο χώρος χρειάζεται έναν νεκρό και μάλιστα το έχουμε ακούσει από διάφορα χείλη και μάλιστα από πολύ υπεράνω υποψίας χείλη και καθόλου δε γουστάρουμε να υποπτευθούμε ότι στην όλη φάση του αυτοκαρφώματος με το ντύσιμο και τα tattoo παίζει βρωμιά , οπότε ας περιοριστούμε να το αποκαλέσουμε βλακεία.

Αλλά η γαμιόλα η υποψία παραμένει, γιατί και τον πιτσιρικά που φάγανε πριν από κάτι χρόνια στη Σουηδία , επειδή τον είχανε κόψει για σκινά , τον Ντάνιελ , τον κάνανε ετήσιο μνημόσυνο-φιέστα και μαζεύονται κάθε χρόνο και λένε τι καλός που ήταν ο Ντάνιελ και ζήτω ο Ντάνιελ και ζήτω κι ο αγών , και μια που μαζευτήκαμε εδώ πέρα ρε παιδιά , αγοράστε και τίποτα να βγάλουμε κι εμείς κανά φράγκο και θυμηθείτε να μας ψηφίσετε στις εκλογές, και ξανά τι καλό παιδί που ήταν ο Ντάνιελ , κι όλα αυτά την ώρα που οι φοvιάδες του Ντάνιελ είναι γνωστοί ένας ένας με ονόματα και φωτογραφίες και διευθύνσεις και ακόμα ζουν.

Πίσω στο θέμα. Ο Αδόλφος Χίτλερ δεν ήτανε μόδιστρος. Και το Χιτλερικό κίνημα δεν ήταν οίκος μόδας. Χίτλερ και κίνημα βγήκανε κι εφαρμόσανε πέντε σωστά πράγματα , που αν τα εφαρμόζανε όλοι, ο κόσμος θα ήταν πολύ καλύτερος από ότι είναι σήμερα. Επειδή όμως αυτά τα πέντε σωστά πράγματα δε συμφέρουνε αυτούς που είναι από πάνω, οι από πάνω κοιτάνε να συκοφαντήσουνε τον εθνικοσοσιαλισμό και να εξουδετερώσουνε τους εθνικοσοσιαλιστές.

Όταν λοιπόν νομίζεις ότι το να είσαι ναζί δεν σημαίνει τόσο να έχεις τον εθνικοσοσιαλισμό πυξίδα στην καρδιά, στο μυαλό και στον τρόπο ζωής σου , αλλά πιο πολύ σημαίνει να τον κάνεις ταμπέλα με ντυσίματα και κουρέματα και tattoo , πρώτον είσαι ιδεολογικά λάθος , γιατί δεν έχεις πιάσει το νόημα και δεύτερον είσαι στρατηγικά λάθος , γιατί εκτίθεσαι χωρίς λόγο στα πυρά της ZOG , δηλαδή ενός εχθρού με συντριπτική υπεροπλία και πολύ πούστικους τρόπους αντίδρασης. Πάρτο πρέφα, μάγκα : Ούτε είμαστε ούτε θα γίνουμε μαζικό κίνημα στο ορατό μέλλον. Είμαστε ελάχιστοι. Οπότε ο καθένας μας μετράει , ο καθένας μας είναι πολύτιμο δυνητικό επαναστατικό κεφάλαιο, άρα ο καθένας μας έχει ευθύνη προς την Ιδέα να επιβιώσει βιολογικά και κοινωνικά. Και όλοι έχουμε ευθύνη για την επιβίωση του καθενός από μας. Πώς λέγανε οι σωματοφύλακες; Ένας για όλους και όλοι για έναν.

Ανοίγει παρένθεση : Γί αυτό κομμένα τα πλάγια βλέμματα και τα πισώπλατα «είναι μαλάκας». Αυτά είναι ποντικιές για εβραίους. Άμα δε γουστάρεις τον συναγωνιστή σου, να 'χεις τ' αρχίδια να του το πεις στα ίσια, για να ξέρει κι αυτός και να ξέρεις κι εσύ πού βαδίζετε και σε ποιον μπορείτε να στηριχτείτε. Δεν είναι θέμα καλοσύνης, είναι θέμα συλλογικής επιβίωσης.

Το λύσαμε αυτό ; Κλείνει η παρένθεση και πάμε παρακάτω.

Επιβίωση σε κατεχόμενο έδαφος σημαίνει κυρίως δύο πράγματα: απόκρυψη... και παραλλαγή.

Και μερικές φορές σημαίνει κι ένα τρίτο: πουστιά.

Τα δύο πρώτα δεν τα εννοούμε με την τυπική έννοια που σου μαθαίνουν στο στρατό και το τρίτο δεν το εννοούμε με την τυπική έννοια που σου μαθαίνουν οι μεσημεριάτικες τηλε-κατίνες και οι κουνιστοί.

Απόκρυψη σημαίνει : Κρύβομαι μέσα στο πλήθος. Δεν ξεχωρίζω. Δεν δίνω στίγμα. Αυτό απαιτεί ουδέτερη εμφάνιση και ουδέτερη συμπεριφορά. Oπότε , άμα δεν έχω συγκεκριμένο , χειροπιαστό και αποδεδειγμένο συμφέρον για το αντίθετο, δεν φωνάζω ότι είμαι ναζί δεν φοράω σύμβολα , δεν χτυπάω καρφωτά tattoo , δεν φωνάζω συνθήματα άνευ λόγου και αιτίας , δεν ρίχνω χαιρετούρες στον δρόμο για να δείξω ότι είμαι σκληρός. Παραλλαγή σημαίνει : Χρησιμοποιώ ανάλογα με την περίσταση διαφορετικούς κώδικες ενδυμασίας εμφάνισης και συμπεριφοράς, ώστε ο εχθρός να νομίζει ότι είμαι κάτι άλλο από αυτό που είμαι.

Πουστιά σημαίνει: Βάζω άλλους να κάνουν αυτά που με συμφέρει να γίνουν κι έτσι στέλνω μέσω τρίτων το μήνυμά μου, χωρίς ο ίδιος να εμφανίζομαι πουθενά και χωρίς να ενοχοποιούμαι.

Ακολουθούν μερικά παραδείγματα για να γίνει πιο σαφές. Πρόσεχε , είναι πολύ απλοϊκά παραδείγματα, τελείως παιδικά. Η πρακτική εφαρμογή είναι πολύ πιο σύνθετη. Απαιτείται κοινωνική εμπειρία, ταλέντο στην ψυχολογία, προσεκτικός σχεδιασμός και τριβή, για να μην πας σαν πρόβατο στη σφαγή.

ΑΠΛΟΪΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΑΥΤΟΚΑΡΦΩΜΑΤΟΣ

Ανακριτής : Περιέγραψε , μάρτυς, τους δράστες της επιθέσεως κατά του αναρχικού.
Mάρτυρας : Ήταν κοντοκουρεμένοι, φορούσαν στρατιωτικά παντελόνια, αρβύλες , μαύρες μπλούζες με ναζιστικά σύμβολα , είχαν τατουάζ με ναζιστικά σύμβολα και φώναζαν χάιλ Xίτλερ.
Ανακριτής: Άρα οι δράστες ήτανε σίγουρα νεοναζί. Εκεί θα επικεντρώσουμε τις έρευνες.

ΑΠΛΟΪΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΑΠΟΚΡΥΨΗΣ

Ανακριτής: Περιέγραψε μάρτυς τους δράστες της επιθέσεως κατά του δημοσιογράφου της Ελευθεροτυπίας.
Mάρτυρας 1 : Δεν πρόλαβα να δω τους δράστες.
Mάρτυρας 2 : Δεν πρόλαβα να δω τους δράστες.
Mάρτυρας 3 : Δεν ξέρω αν αυτό που είδα έχει σχέση με την επίθεση, αλλά είδα κάτι σοβαρούς καθωσπρέπει νεαρούς να στρίβoυν στη γωνία του δρόμου. Διασκορπίστηκαν προς άγνωστη κατεύθυνση. Είχαν συνηθισμένο κούρεμα. Ήταν αμίλητοι φορούσαν κανονικά ρούχα. ένας από αυτούς φορούσε γκρίζο μπουφάν. Ή μήπως ήταν γαλάζιο ; Δεν θυμάμαι ακριβώς.
Ανακριτής : Μας φώτισες. Όπως το βλέπω, η υπόθεση πάει για αρχείο.

ΑΠΛΟΪΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΑΡΑΛΛΑΓΗΣ

Ανακριτής : Περίγραψε, μάρτυς, τους δράστες της επιθέσεως κατά του αστυνoμικoύ που εντελώς συμπτωματικά, την Τετάρτη 28 Ioυνίoυ, στην οδό Αγίας Γλυκερίας , στo Γαλάτσι έκανε πως δεν άκουγε «αυτός είναι , πιάστε τον ».
Mάρτυρας 1 : Δεν πρόλαβα να δω τους δράστες.
Mάρτυρας 2 : Δεν πρόλαβα να δω τους δράστες.
Mάρτυρας 3 : Δεν ξέρω αν αυτό που είδα έχει σχέση με την επίθεση , αλλά είδα κάτι νεαρούς με εμφάνιση χούλιγκαν και μπλούζες του Παναθηναϊκού να στρίβουν στη γωνία του δρόμου. Διασκορπίστηκαν προς άγνωστη κατεύθυνση. Είχαν συνηθισμένο κούρεμα. Τους άκουσα να λένε μεταξύ τους «έτσι γαμάει ο βάζελος».
Ανακριτής : Άρα οι δράστες ίσως να ήτανε χούλιγκαν. Εκεί θα επικεντρώσουμε τις έρευνες.

ΑΠΛΟΪΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΟΥΣΤΙΑΣ

Νονός της vύxτας : Λέγε, ρε, ποιοι μας σπάσανε το κωλόμπαρο ;
Μπράβος : Δεν ξέρω , αφεντικό. Δεν τους έχω ξαναδεί στην πιάτσα. Ένας από αυτoύς φώναξε «τσακίστε την εκμετάλλευση των μεταναστριών ». Τους έπεσε αυτό εδώ το φυλλάδιo.
Νονός της vύxτας : Για να το δω... Antifa , ε ; ΟΚ μάγκες, βρήκαμε ποιοι μας την πέσανε. Μάθετε πρώτα πού μένουν δυο τρεις από αυτούς κι ύστερα στείλτε να τους καθαρίσουνε , για να πάρουνε το μήνυμα οι υπόλοιποι.

Δεν είναι μαγκιά να καρφώνεσαι από μόνος σου. Είναι βλακεία.

Είδες ποτέ κανέναν σοβαρό αναρχικό να κυκλoφoρεί με σηματάκια και σκατουλάκια ;;

Μόνο τα κομπλεξικά αναρχίδια αυτοκαρφώνονται. Γί αυτό τις τρώνε από σένα - που λέει ο λόγος δηλαδή , γιατί τον τελευταίο καιρό μάλλον εσύ τις τρως από αυτούς και γί αυτό καθοδηγούνται από το κράτος. Οι σοβαροί αναρχικοί όμως είναι αόρατοι. Γί αυτό ούτε τις έφαγαν ποτέ από σένα ούτε καθοδηγούνται από το κράτος. Και άσε τους αναρχικούς . Πιάσε την ιστορία του δικού μας κινήματος. Δες τους Werwolf. Μια τρίχα ενός από τα δεκατετράχρονα της Werwolf κουβαλάει περισσότερα κιλά ναζισμό και μαγκιά και αντριλίκι από όλο μαζί το παγκόσμιο νεοναζιστικό κίνημα μαζί με όλους τους φωστήρες του και όλους τους θεωρητικούς του και όλους τους «μάγκες» του εκτός από μεμονωμένες περιπτώσεις όπως πχ The Order.

Κι όμως, οι δεκατετράχρονοι Werwolf δεν κυκλοφορούσανε με στολές ούτε με μπλούζες ούτε με tattoo. Δεν Φωνάζανε χάιλ στη μέση του δρόμου. Δε λέγανε καν τι είναι. Αλλά, φιλάρα, τα δεκατετράχρονα της Werwolf καθαρίζανε δημάρχους και στρατιωτικούς και κάνανε κανονικό σαμποτάζ. Και μπορεί να μη νικήσανε με την τυπική έννοια, αλλά τουλάχιστο προλάβανε και κάνανε δουλειά για τη σημαία τους.

Κι ας μη τη φόραγαν στη μπλούζα.
Κι ας μην το ήξερε η γειτονιά.
Γιατί δεν αυτοκαρφώνονταν.
Δεν βλέπανε το ναζισμό σαν ταμπέλα.
Δεν είχανε τάσεις αυτοκτονίας.
Είχανε τάσεις δολοφονίας.

Το θέμα είναι τι προτιμάς να κάνεις για τη σημαία σου. Να κάνεις λίγη δουλειά και να το ξέρει η γειτονιά ; Ή να κάνεις πολλή δουλειά και να το ξέρεις μόνο εσύ ;

Άκου λοιπόν, δεκαεννιάχρονε εθνικοσοσιαλιστή.

Έχουμε πόλεμο. Ζούμε σε κατεχόμενο έδαφος. Ο εχθρός είναι παντού γύρω μας. Ο εχθρός είναι πολύ πιο δυνατός απ' όσο φαντάζεσαι. σ θάνατος ή η αναπηρία είναι πολύ ζόρικο πράγμα, πολύ πιο ζόρικο από την πάρτη σου.

Στο σημείο αυτό αποφάσισε : Παίζεις με αυτoύς τους όρους ή δεν παίζεις ;
Άμα δεν παίζεις , δεν τρέχει τίποτα , καλά να περνάς, γεια σου.

Άμα παίζεις, τότε φυλάξου.
Μην καρφώνεσαι.
Για το δικό σου καλό. Δηλαδή για το καλό της Ιδέας.

Σε πρώτη φάση μην καρφώνεσαι με ντυσίματα , με κουρέματα, με κρεμαστάρια , με tattoo και τέτοιες παπαριές. Σε δεύτερη Φάση, θ' αρχίσεις να προσέχεις κι άλλα πράγματα, όπως φωτoγραφίσεις , τηλέφωνα, ίντερνετ και τέτοια.

Αλλά αυτό που μετράει πιο πολύ για τη δική σου ηλικία και τη δική σου φάση είναι ν' αποφύγεις αυτά που κάνουν μπαμ , αυτά που θα σε τελειώσουν με το καλημέρα , πριν προλάβεις να κάνεις δουλειά , αυτά που στο κάτω κάτω δεν έχουν και καμία σχέση με την ουσία του Εθνικοσοσιαλισμού.

Άμα είναι κάποια μέρα να το βρεις , ας το βρεις απ τη Μοσάντ. Όχι από την Αντιφά. Είναι κρίμα, ρε μικρέ.

Θυμήσου : Απόκρυψη - παραλλαγή - πουστιά.

Σαν τον ελεύθερο σκοπευτή.
Σαν το αγρίμι που βγαίνει για κυνήγι.

ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΕΣ.

Αλληλεγγυή στην Ιερά Μονή Εσφιγμένου

Ενάντια στον μασονικό οικουμενισμό
Ενάντια στον σύγχρονο ιεχωβαδισμό των νεοημερολογιτών
Ενάντια στους προδότες της ορθοδοξίας
Ενάντια στο κατοχικό σιωνιστικό κράτος

Πίστη και ορθή δόξα στην Αγία Τριάδα, αντίδραση και ριζοσπαστικοποίηση κάθε πιστού.

ΛΕΥΤΕΡΑ ΣΤΗΝ ΜΟΝΗ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ
ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
 

Άγιος Νικόλας Βελιμίροβιτς <<Κάνε το καλό πρώτα σε όσους έχουν την ίδια πίστη και το ίδιο αίμα με σένα

Αποσπάσματα από το υπέροχο βιβλίο «Μέσα από το Παράθυρο της Φυλακής - Μηνύματα στο λαό», Αγίου Νικολάου Επισκόπου Αχρίδος. Εκδόσεις «Ορθόδοξος Κυψέλη», Θεσσαλονίκη 2012. Ό,τι πρέπει για αυτές τις ημέρες!

Ο Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς (Николај Велимировић, στα σερβικά) Επίσκοπος Αχρίδος, της Σερβικής Εκκλησίας, γεννήθηκε το 1880 στην Σερβία. Η οικογένειά του καταγόταν από την Σρεμπένιτσα της Βοσνίας. Έλαβε ευρεία μόρφωση ανά την υφήλιο και επέδειξε σπουδαίο συγγραφικό έργο. Οι υψηλές θεολογικές και φιλοσοφικές μελέτες του τον έκαναν σύντομα γνωστό λαμβάνοντας πέντε διδακτορικούς τίτλους σε διάφορα Πανεπιστήμια του κόσμου. Επίσκοπος εκλέχθηκε μόλις στα 39 του χρόνια. Λίγο πριν το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου οι Γερμανοί τον μετέφεραν στο στρατόπεδο Νταχάου στην Γερμανία. Τέθηκε ως «ειδικός κρατούμενος» σε ξεχωριστό χώρο και δεν βασανίστηκε. Απελευθερώθηκε στις 8 Μαΐου του 1945. Λόγω του ότι την εξουσία στην πατρίδα του κατέλαβε το αθεϊστικό κομμουνιστικό καθεστώς αυτοεξορίστηκε στην Αμερική. Εκοιμήθη προσευχόμενος στις 17 Μαρτίου 1956 στην Ι.Μ. Αγ. Τύχωνος στις ΗΠΑ. Το ιερό του σκήνωμα επέστρεψε στην Σερβία το 1991. Στις 24 Μαΐου 2003 ανακηρύχθηκε Άγιος από την Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία. Η μνήμη του τιμάται στις 12 Μαΐου. Ο σύγχρονος και φίλος του Άγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς τον είχε χαρακτηρίσει «Χρυσόστομο των ημερών μας». Ο Άγιος αγαπούσε πολύ τον ελληνικό λαό και σεβόταν πολύ την ελληνική Εκκλησία και την ελληνική ιστορία. Μερικά από τα κείμενά του και τις ομιλίες του έχουν κατηγορηθεί από «ειδικούς» ότι περιέχουν «αντισημιτική» ρητορική. Π.χ. σε ομιλία του το 1936 στο Μοναστήρι Zica στη Σερβία, μίλησε εναντίον της εβραϊκής απειλής για τον Χριστιανισμό μπροστά σε ένα εκλεκτό ακροατήριο στο οποίο παρευρίσκετο και ο Πρωθυπουργός της Γιουγκοσλαβίας Μίλαν Στογιαντίνοβιτς. Το βιβλίο του «Μέσα από το παράθυρο της φυλακής» θεωρείται γενικά ως η ισχυρότερη «απόδειξη» των «αντισημιτικών» πεποιθήσεων του Αγίου. Παρακάτω αποσπάσματα από το βιβλίο: - Ο απόστολος Παύλος λέει: «Κι όταν κάνουμε το καλό, ας μην αποκάμουμε. Γιατί, αν αντέξουμε ως το τέλος, θα θερίσουμε τον καρπό στον κατάλληλο καιρό… ας κάνουμε το καλό σε όλους και κυρίως σε αυτούς που έχουν την ίδια πίστη με εμάς» (Γαλ. 6, 9). Ο λαός σοφά λέει, πως το πουκάμισο είναι πιο κοντά στο δέρμα από την μπλούζα. Κάνε λοιπόν πρώτα το καλό στα αδέρφια σου, σ’ αυτούς που έχουν την ίδια πίστη με σένα, στη συνέχεια στους συγγενείς, μετά στους γείτονες και μετά στους ανθρώπους που είναι μακριά από εσένα, όσον αφορά την πίστη και το αίμα, και μετά στους ανθρώπους που ζουν στα πιο μακρινά μέρη του κόσμου. Ας μην είμαστε, όπως εκείνοι, που ονομάζονται διεθνιστές και είναι έτοιμοι να κάνουν το καλό σ’ εκείνους που είναι πιο μακριά, ενώ τα αδέρφια μας, τα πλησιέστερα στο αίμα και την πίστη, τα αφήνουν αβοήθητα, να ταλαιπωρούνται και να πεθαίνουν. *** - Αν κάποιος είναι εναντίον των Εβραίων, πως μπορεί να είναι και εναντίον του Χριστού; Αφού οι Εβραίοι πολεμάνε εναντίον Του δύο χιλιάδες χρόνια;

- Αυτοί (οι Ιουδαίοι) υπήρξαν οι μεγαλύτεροι εχθροί του Χριστού, μεγαλύτεροι και από τον ειδωλολάτρη Πιλάτο. Πάνω στον θυμό τους πρόφεραν και το φοβερό λόγο: «Το αίμα Του πάνω σε μας και τα παιδιά μας». Έτσι το αθώο αίμα Του έγινε το μαστίγιο που τους διώκει αιώνια από την μία χώρα στην άλλη. Αιώνες μετά εκείνοι που σταύρωσαν τον Μεσσία, τον Κύριο Ιησού Χριστό, τον Υιό του Θεού μετέτρεψαν την Ευρώπη σε τόπο πού πολεμά ενάντια στο Θεό. Η Ευρώπη σήμερα είναι ο τόπος, όπου ο παλαιός Ισραήλ και ο σατανάς πολεμούν εναντίον του Ουράνιου Πατέρα. Η Ευρώπη αυτό δεν το ξέρει. Γι’ αυτό το λόγο η μοίρα των λαών της είναι σκοτεινή και γεμάτη απελπισία. Η Ευρώπη πρώτα από όλα δεν γνωρίζει ποιός είναι φίλος της και ποιός είναι εχθρός της. Δεν γνωρίζει ποιόν να ονομάσει πατέρα της και ποιόν να ονομάσει γιό της. Δεν ξέρει τίποτε, ξέρει μόνο εκείνο, που ο παλαιός Ισραήλ της δίνει ως γνώση. Δεν πιστεύει σε τίποτε εκτός από εκείνο, που την διατάζει να πιστεύει ο παλαιός Ισραήλ. Οι πιο μορφωμένοι γιοι της είναι άθεοι με τη συνταγή του παλαιού Ισραήλ. Οι μεγαλύτεροι επιστήμονές της διδάσκουν πώς η φύση είναι ο πιο σημαντικός Θεός και πως δεν υπάρχει άλλος Θεός εκτός από τη φύση. Και αυτό η Ευρώπη το δέχεται. Οι πολιτικοί της σαν υπνωτισμένοι μιλούνε για την ισότητα της κάθε πίστης και της απιστίας. Έτσι στην Ευρώπη η θρησκεία του παλαιού Ισραήλ θέλει να κατέχει την ίδια θέση με τον Χριστιανισμό. Ο στόχος του παλαιού Ισραήλ είναι να πιέσει τόσο τον Χριστιανισμό, ώστε αυτός να οπισθοχωρήσει και ο χριστιανοί να γίνουν άθεοι. Όλα τα σύγχρονα σλόγκαν της Ευρώπης τα έχει γράψει ο παλαιός Ισραήλ, εκείνος που σταύρωσε τον Χριστό. Ο παλαιός Ισραήλ έγραψε τα συνθήματα για τη δημοκρατία, το σοσιαλισμό, τις απεργίες, τον αθεϊσμό, την ανοχή σε κάθε πίστη, την επανάσταση σε κάθε τί, τον καπιταλισμό και τον κομμουνισμό. Όλα αυτά είναι εμπνεύσεις του παλαιού Ισραήλ, δηλαδή του πατέρα του παλαιού Ισραήλ, του διαβόλου. Και όλα αυτά τα κάνει με στόχο να υποτιμήσει το Χρίστο, να τον υποτιμήσει και στο θρόνο του να βάλει το δικό του Μεσσία, πού χωρίς ο ίδιος να το ξέρει, είναι αυτός ο σατανάς. Είναι παράξενο πώς οι Ευρωπαίοι δέχονται αυτόν τον αγώνα εναντίον του Χριστού, δέχονται τα ψέματα για αλήθεια, δέχονται τα συνθήματά του. Αυτό πράγματι είναι άξιο απορίας στα χρόνια μας και τίποτε άλλο. Όλα τα υπόλοιπα είναι μικρότερης σημασίας ή ασήμαντα. Το πιο σημαντικό από όλα είναι πώς η χριστιανική Ευρώπη έγινε δούλος του παλαιού Ισραήλ, απομακρύνθηκε από τον Πατέρα του φωτός, οι επιθυμίες της, οι σκέψεις της και τα έργα της δεν είναι ευλογημένα από τον Θεό, αφού δέχτηκε τον διάβολο για πατέρα της.

                                           Στην φωτογραφία ο Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς με τον ιερέα
                                                           και διοικητή των Τσέτνικς Momčilo Đujić

  - Ο Χριστός απομακρύνθηκε από την Ευρώπη, όπως κάποτε απομακρύνθηκε από την χώρα των Γαδαρηνών, επειδή το ζήτησαν οι Γαδαρηνοί. Όμως μόλις απομακρύνθηκε, ήρθε ο πόλεμος, η φτώχεια, η φρίκη, η καταστροφή. Ξανά γύρισε στην Ευρώπη ο προχριστιανικός βαρβαρισμός των Αβάρων, των Ούννων, των Λογγοβάρδων, αλλά σε μέγιστη φρίκη. Τον Σταυρό Του και την ευλογία Του πήρε ο Χριστός και απομακρύνθηκε. Έμεινε το σκοτάδι και η βρωμιά. Εσείς τώρα αποφασίστε με ποιον θα πάτε. Με την σκοτεινή και βρώμικη Ευρώπη ή με τον Χριστό; *** - Τι είναι η Ευρώπη; Αίρεση; Είναι αίρεση. Αρχικά ήταν παπική αίρεση, στη συνέχεια λουθηρανική αίρεση και μετά καλβινική αίρεση... Το τέλος αυτών των αιρέσεων είναι ο αθεϊσμός, δηλαδή οι ευρωπαίοι άθεοι που δεν υπήρχαν ποτέ μέχρι τώρα στην ιστορία της ανθρωπότητας. Δηλαδή ο πρώτος γιός είναι αιρετικός και ο δεύτερος γιός είναι άθεος. Πώς μπορεί μια τέτοια πόλη να επιβιώσει; Πως βρέθηκαν ανάμεσα στους ανόητους και οι Σέρβοι; Είναι μία ερώτηση στην οποία είναι δύσκολο να βρούμε απάντηση. *** - Στενοχωριέμαι για την Ευρώπη, γιατί θα καταστραφεί όπως η Καπερναούμ. Οι περήφανοι πύργοι της θα γκρεμιστούν, θα καταστραφούν και οι λεωφόροι της θα μετατραπούν σε τόπους που θα φυτρώσουν θάμνοι με αγκάθια, όπου θα κάνουν τη φωλιά τους τα φίδια. Στον τόπο που τώρα ακούγονται φωνές εναντίον του Χριστού, θα ακούγονται κραυγές από κουκουβάγιες και ουρλιαχτά από τσακάλια. Τη στιγμή που η Ευρώπη νόμισε για τον εαυτό της πώς εκπολιτίστηκε, τότε ήταν και που αγρίεψε. Τη στιγμή που νόμισε πως τα ήξερε όλα, τότε ήταν και που παραφρόνησε. Την στιγμή που νόμισε πως απέκτησε μεγάλη δύναμη, τότε ήταν και που έχασε όλη της τη δύναμη. *** - Η Ευρώπη είναι ο Θάνατος και ο Χριστός η ζωή.

- Ευρώπη είναι ο πάπας και ο Λούθηρος, η κορεσμένη δηλαδή ανθρώπινη απληστία και ο ικανοποιημένος μέχρι έσχατου βαθμού ανθρώπινος νους. Ο πάπας είναι το συνώνυμο της ανθρώπινης απληστίας για εξουσία. Ο Λούθηρος είναι το συνώνυμο της ανθρώπινης θέλησης να ερμηνεύσει, εξηγήσει τα πάντα με τη λογική. Ο πάπας παρουσιάζεται σαν κυβερνήτης αυτού του κόσμου και ο Λούθηρος παρουσιάζεται σαν ο επιστήμονας αυτού του κόσμου. *** - Η νέα Βαβυλώνα, αυτή είναι η Ευρώπη. *** - Εσύ Σερβία πως έμπλεξες και μπερδεύτηκες; Φύγε από το πλοίο που βυθίζεται. Φύγε από την εβραϊκή Ευρώπη και στρέψου προς την Εκκλησία και την ιστορία σου.

ΠΗΓΗ: ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ 

(Σχολιασμός του blog μας) 

Τα λόγια αυτού του Αγίου ακούγονται προφητικά. Μας θυμίζει κάτι;
Τόσα χρόνια πριν και είναι σαν να τα ακούμε σήμερα.
Το Άγιο πνεύμα το οποίο μιλάει μέσα από τον Άγιο Νικόλαο Βελιμίροβιτς το λέει καθαρά ότι η Ευρώπη θα καταστραφεί. Σήμερα έχουμε ισλαμική λαθρομετανάστευση από βάρβαρους λαούς της βαθιάς ανατολής και η Ευρώπη δεν αντιδρά επειδή νοσεί από την αρρώστια που λέγεται φιλελευθερισμός.
Είναι καιρός για να αντιδράσουμε. Είναι καιρός να δώσουμε την αντιβίωση στην Ευρώπη η οποία ονομάζεται εθνικός κοινωνισμός με πρώτη την πίστη στην Αγία Τριάδα.

Ο βίος και η δράση του Χριστιανού Εθνικιστή Corneliu Zelea Codreanu ο οποίος κηρύσσεται Άγιος της Ρουμάνικης Ορθόδοξης εκκλησιάς και γιορτάζεται στις 30 Νοεμβρίου

Ανήμερα 30ης Νοέμβρη, τιμούμε μια ακόμη θυσία, μια θυσία που ενέμπνευσε όλους εμάς τους Ορθόδοξους Χριστιανούς αγωνιστές του Εθνικισμού. Ο Κορνήλιος Ζέλεα Κοντρεάνου περνά στο ένδοξο πάνθεον των ηρωών μας, σε εκείνο που οδηγήθηκαν όλοι οι πατριώτες εθνικιστές συντρόφοι μας που έδωσαν την ζωή τους για τα ιερότερα ιδανικά στον κόσμο.. 'ΠΑΤΡΙΣ - ΘΡΗΣΚΕΙΑ - ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ' !!

Στην μάυρη επέτειο ενός φρικιαστικού εγκλήματος της 29ης Νοέμβρη του 1938, ο Κοντρεάνου και 13 ακόμη Λεγεωνάριοι μεταφέρθηκαν από την φυλακή σε ένα δάσος όπου πρώτα τους στραγγάλισαν και μετά τους πυροβόλησαν στο πίσω μέρος του κεφαλιού. Η επίσημη εκδοχή για το θάνατό τους ήταν πως σκοτώθηκαν κατά την απόπειρά τους να δραπετεύσουν. Τα πτώματά τους διαλύθηκαν σε οξύ και τοποθετήθηκαν κάτω από επτά τόνους μπετόν. 


Ο Codreanu ήταν αφοσιωμένος μαχητής του Ρουμανικού έθνους και αφοσιωμένος Χριστιανός. Η Λεγεώνα ανέπτυξε μια επαναστατική θεωρία επικεντρωμένη γύρω από την χριστιανική πνευματικότητα, την αγάπη για το έθνος, τη θυσία, την ιεραρχία και την προσωπική ευθύνη για την εξάλειψη της πολιτικής διαφθοράς και του καθαρισμού του έθνους. Ο Ρουμάνος εθνικιστής, συνεργάτης και φίλος του Codreanu, θρησκειολόγος, λογοτέχνης και καθηγητής του Πανεπιστημίου του Σικάγο, Μίρτσεα Ελιάντε, [Mirtsea Eliade], είχε πει, «...Εάν, όπως λέγεται, ο εθνικοσοσιαλισμός βασίζεται πάνω στο έθνος και ο φασισμός πάνω στο κράτος, τότε το κίνημα των Λεγεωνάριων έχει το δικαίωμα να αξιώνει να είναι ο μοναδικός χριστιανικός μυστικισμός που μπορεί να καθοδηγήσει τις ανθρώπινες κοινωνίες. Μία χριστιανική επανάσταση, μία πνευματική επανάσταση, ασκητική και ανδρεία που δεν έχει ιδωθεί ποτέ πριν στην ευρωπαϊκή ιστορία...». Η ρουμανική ελληνορθόδοξη εκκλησία τον ανακήρυξε Άγιο και στις 30 Νοεμβρίου 1940, όταν τα οστά του μεταφέρθηκαν σε μαυσωλείο, παρευρέθησαν περίπου 155.000 Ρουμάνοι.

Ποιός ήταν όμως;
Ο Κορνήλιος Ζέλεα Κοντρεάνου, [Ρουμανικά Corneliu Zelea Codreanu], Ρουμάνος εθνικιστής, ιδρυτής της οργάνωσης «Λεγεώνα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ», [«Leginnea Arhanghelului Mihail»], που από το όνομα της πολιτοφυλακής της έγινε γνωστή ως «Σιδηρά Φρουρά», γεννήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 1899 στη μικρή πόλη Χούσι στην επαρχία της Μολδαβίας στη Ρουμανία
Πατέρας του ήταν ο εθνικιστής δάσκαλος Ίον Ζέλεα [Ζελίνσκι] Κοντρεάνου,
και μητέρα του η Γερμανικής καταγωγής Ελίσα Μπράουνερ-Κοντρεάνου, [Elise Brauner].
Από τα έντεκα χρόνια του και μέχρι τα δεκαέξι, ασκήθηκε στη στρατιωτική σχολή «Manastirea Pealului» στο μοναστήρι του Ντεάλου, όπου έμαθε τις έννοιες της τάξεως, της οργανώσεως και της πειθαρχίας και το 1916, στη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, πήρε μέρος στον Ρουμανο-αυστροουγγρικό πόλεμο στο πλευρό του πατέρα του. Την 1η Σεπτεμβρίου 1917 εισήλθε ως Δόκιμος στη Στρατιωτική Σχολή Πεζικού του Μποτοσάνι με την ελπίδα να τελειώσει έγκαιρα τις σπουδές του για να επιστρέψει στο μέτωπο, από την οποία αποφοίτησε στο τέλος Ιουνίου του 1918, με το βαθμό του Υπολοχαγο.

Τελείωσε νομικά στο Ιάσιο, όπου γνωρίστηκε με τον εθνικιστή καθηγητή Αλέξανδρο Κούζα, [Alexander C. Cuza], ο οποίος αποτέλεσε τον ιδεολογικό του μέντορα. Ο Codreanu ήδη από το 1920 είχε δημιουργήσει την οργάνωση «Εθνικός Χριστιανικός Σοσιαλισμός» και στις 2 Σεπτεμβρίου 1920 δημοσίευσε στο Ιάσιο το «Πιστεύω του Χριστιανικού Εθνικοσοσιαλισμού», δείγμα του θαυμασμού, της αφοσιώσεως και της πνευματικής του επαφής με τον Αδόλφο Χίτλερ
 Παρά τις διώξεις εκ μέρους της Συγκλήτου του Πανεπιστημίου, κατάφερε να γίνει πρόεδρος του συλλόγου φοιτητών της Νομικής Σχολής, ενώ μετά την αποφοίτηση του το 1922, από τη Νομική Σχολή, εγκαταστάθηκε για μεταπτυχιακές σπουδές στη Γερμανία. Ενώ έγινε δεκτός στο πανεπηστήμιο του Βερολίνου

Εθνικιστική δράση:
Έντονα επηρεασμένος και ταγμένος στα εθνικοσοσιαλιστικά ιδεώδη στις 3 Μαρτίου 1923, μαζί με τον Αλέξανδρο Κούζα, [Alexandru C. Cuza], καθηγητή του στο Πανεπιστήμιο, ίδρυσαν την εθνικιστική οργάνωση «Λίγκα Εθνικής Χριστιανικής Άμυνας», [L.A.N.C.] [«National-Christian Defense League»], που είχε ως ιδεολογικό της υπόβαθρο, τα χριστιανικά πρότυπα. Η Λίγκα περιελάμβανε στις τάξεις της σημαντικό αριθμό μορφωμένων ανθρώπων, ίσως την ελίτ των διανοουμένων της Ρουμανίας.

Στις 24 Ιουνίου 1927 ίδρυσε τη «Λεγεώνα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ», [«Leginnea Arhanghelului Mihail»], σε ανάμνηση της φωνής που άκουσε το 1923 και προέρχονταν από την εικόνα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ στο εικονοστάσιο της Εκκλησίας της φυλακής του Βουκουρεστίου, όπου ήταν κρατούμενος. Στο διάγγελμα του ανέφερε χαρακτηριστικά ότι «...αυτή η χώρα πεθαίνει λόγω έλλειψης Ανδρών, όχι προγραμμάτων ..Διότι έτσι όπως είναι οι άνθρωποι σήμερα, καταντημένοι από τους πολιτικούς και από την Ιουδαϊκή επιρροή, θα υποθάλψουν ακόμα και το εξοχότερο πολιτικό πρόγραμμα...». Στη Λεγεώνα συντάχθηκαν παλιοί συναγωνιστές του, για τους οποίους ζήτησε από το καθηγητή Cuza να τους απαλλάξει από τον όρκο που είχαν δώσει με την ένταξή τους στην Λίγκα της «Εθνικής Χριστιανικής Αμύνης». Ο Cuza τους απάλλαξε και τους συμβούλεψε για τις παγίδες της πολιτικής.
Η Λεγεώνα ήταν ένα Κίνημα με σαφή θρησκευτικό χαρακτήρα και μαζί με τους Γερμανούς Εθνικοσοσιαλιστές ήταν τα πλέον αντισημιτικά πολιτικά και ιδεολογικά κινήματα της Ευρώπης. Τα μέλη της ήταν προσηλωμένα στον Ορθόδοξο Χριστιανισμό, κάτι ανάλογο με την πίστη των Ρεξιστών του Λεόν Ντρεγκέλ στο Βέλγιο. Με τον χριστιανισμό, η μεγάλη επιρροή που ασκούσε ο Κοντρεάνου στις ιδεολογικές θεωρήσεις της Λεγεώνας αλλά και ο τρόπος που τον συνδύαζε με τις λαϊκές εθνικιστικές αντιλήψεις του . Η θεμελιώδης μονάδα της Λεγεώνας ήταν η «Εστία», που αριθμούσε από τρία έως δεκατρία μέλη και αποτελούταν από άτομα τα οποία είχαν μεν τις ίδιες πεποιθήσεις, αλλά έπρεπε να διδαχθούν την απαραίτητη πειθαρχία, για να παλέψουν για ένα κοινό σκοπό. Ο Κοντρεάνου ήταν αντίθετος στη μαζική στρατολόγηση και η Λεγεώνα κατάφερε να προσελκύσει μαθητές λυκείων και σπουδαστές εμπορικών και τεχνικών σχολών, ενώ οι απογοητευμένοι χωρικοί ήταν επιφυλακτικοί με τη Λεγεώνα. Σταδιακά οι πρασινοφορεμένοι Λεγεωνάριοι, απόκτησαν την εμπιστοσύνη των χωρικών, καθώς οι «εστίες» βρέθηκαν στο πλάι τους, έσκαβαν χαντάκια, επιδιόρθωναν φράχτες και σπίτια και βοηθούσαν στο θέρισμα. Το 1930 ο Capitan, όπως τον προσφωνούσαν οι συναγωνιστές του, δημιούργησε τη «Σιδηρά Φρουρά», [«Garda de Fier»], την πολιτοφυλακή και μαχητικό τμήμα της Λεγεώνας.

Πολιτική δράση:

Στις 20 Δεκεμβρίου 1937 ο συνδυασμός «Όλα για την Πατρίδα», [«Totul pentru patria»], τον οποίον είχε δημιουργήσει ο στρατηγός Catacuzina και παραχώρησε όλη την εξουσία στον Κοντρεάνου, ήρθε δεύτερο κόμμα στην προτίμηση των Ρουμάνων πολιτών στο Βουκουρέστι και τρίτο στην υπόλοιπη επικράτεια. Ο Κοντρεάνου σε συνέντευξή τύπου, δήλωσε ότι ήταν εναντίον των μεγάλων Δυτικών Δημοκρατιών και των Βαλκανικών Συνεργασιών και ότι δεν είχε καμία εκτίμηση στην Κοινωνία των Εθνών. Τάχθηκε υπέρ της Ρώμης και του Βερολίνου και εναντίον του Μπολσεβικισμού, υποσχόμενος ότι μέσα σε σαράντα οκτώ ώρες από την κατάληψη της εξουσίας θα συμμαχούσε με τον Άξονα μπαίνοντας στον Πόλεμο. Το κόμμα συγκέντρωσε το 15,8% των ψήφων και εξέλεξε 66 βουλευτές, ενώ ο βασιλιάς της Ρουμανίας κάλεσε τους Alexandru C. Cuza και Octavian Goga να σχηματίσουν κυβέρνηση, οι οποίοι αν και εμφανίζονταν ως εθνικιστές και αντισιωνιστές, αντιμετώπιζαν την Λεγεώνα ως εχθρούς. Το Φεβρουάριο του 1938, ο Βασιλιάς διέλυσε την κυβέρνηση, επέβαλλε δικτατορία και ίδρυσε το Μέτωπο Εθνικής Ανανεώσεως, υποχρεώνοντας όλα τα κόμματα να συμπτυχθούν σε ένα σχηματισμό. Ο βασιλιάς καθιέρωσε τον ρωμαϊκό χαιρετισμό και τις στολές στα μέλη του υπουργικού συμβουλίου, τα οποία επέλεγε και διόριζε ο ίδιος, ενώ σχημάτισε κυβέρνηση με επικεφαλής τον Ορθόδοξο Πατριάρχη του Βουκουρεστίου και Υπουργό Δικαιοσύνης τον Άρμαντ Καλινέσκου. Ο Κοντρεάνου, καθώς δεν ήθελε να πάρει μέρος στο Βασιλικό μέτωπο, διέλυσε τη Λεγεώνα. Τον Μάρτιο του 1938, πραγματοποιήθηκε στο Βουκουρέστι μια συνάντηση μεταξύ του Κοντρεάνου και του Ιούλιου Έβολα. Μετά απ’ αυτήν την συνάντηση ο Ιούλιος Έβολα έγραψε ένα πολύ σημαντικό άρθρο γύρω από τις σκέψεις του Κοντρεάνου για τον αγώνα της «Σιδηράς Φρουράς». Από την περίοδο αυτή καθιερώθηκε το σύμβολο της Φρουράς με τις τρεις κάθετες γραμμές και τις τρεις οριζόντιες, που συμβολίζουν τα κάγκελα της φυλακής.

Οι σχέσεις του με την Ελλάδα:

Τον Απρίλιο του 1934 αντιπροσωπεία της Ρουμανικής εθνικιστικής Λεγεώνας, επισκέφθηκε τα γραφεία της οργανώσεως «Εθνική Ένωσις Ελλάς», στη Θεσσαλονίκη και μετά το τέλος της επισκέψεως ο Ρουμάνος εκπρόσωπος και ο Σ. Πετρίδης, υπασπιστής της «Εθνικής Ενώσεως Ελλάδος», εξέδωσαν κοινό ανακοινωθέν κατά «...των Εβραίων και των κομμουνιστών που επιχειρούν να δηλητηριάσουν τις εθνικές κοινωνίες....».

Θάνατος:

Ο ΚορνήλιοςΚοντρεάνου συνελήφθη στις 17 Απριλίου, ύστερα από τη δολοφονία του Φαναριώτη ακαδημαϊκού και πρωθυπουργού Νικολάε Ιόρκα, [Nicolae Lorga], κατηγορούμενος για τη σύνταξη απειλητικής επιστολής σε βάρος του και καταδικάστηκε από στρατοδικείο σε δεκαετή φυλάκιση καταναγκαστικών έργων, μαζί με άλλα 44 μέλη του κόμματος. Μετά τη δολοφονία του, τον διαδέχθηκε ο Χόρια Σίμα, [Horia Sima], που ανέλαβε την αναδιοργάνωση της Λεγεώνας και την οργάνωση συνδέσμων. Μετά τη σύλληψη, τη φυλάκιση και την καταδίκη του κρατήθηκε στις φυλακές, όμως η κυβέρνηση επεξεργάστηκε σχέδιο δολοφονίας του. Έτσι μεταφέρθηκε από τις φυλακές του Ραμνικούλ–Σαράτ, σε ένα απομακρυσμένος δάσος, μαζί με άλλους 13 ακόμη Λεγεωνάριους, όπου άφησαν την τελευταία τους πνοή, όλοι με τον ίδιο τρόπο βάναυσο τρόπο, στραγγαλισμένοι, με τα χέρια τους δεμένα πισθάγκωνα και με μια σφαίρα στο κεφάλι, κατά το ταλμουδικό τελετουργικό. Η επίσημη εκδοχή για το θάνατό του Κοντρεάνου και των συναγωνιστών του, ήταν ότι πυροβολήθηκε στην απόπειρά του να δραπετεύσει. Οι σοροί τους διαλύθηκαν σε οξύ και τάφηκαν κάτω από επτά τόνους μπετόν.

Εκτός αυτού είχε και πλούσια ριζοσπαστική εθνικιστική δράση!
Μερικά απο τα περιστατικά:

Ο Κοντρεάνου και οι φίλοι του άρχισαν να επιτίθενται σε όποιον φοιτητή ήταν ντυμένος σαν μποσλεβίκος, καίγοντας στη συνέχεια τα «επαναστατικά» κασκέτα, ενώ μια φοιτητική απεργία ματαιώθηκε, όταν η ομάδα του Κοντρεάνου περικύκλωσε την τραπεζαρία του Πανεπιστημίου όπου βρίσκονταν οι απεργοί και τους προειδοποίησε πως «Όποιος δεν εργάζεται, δεν τρώει». Όταν οι εβραϊκής ιδιοκτησίας εφημερίδες «Οπίνια» και «Λουμέα», επιτέθηκαν στο Βασιλέα Φερδινάνδο και πρόσβαλαν τον Κοντρεάνου, οργάνωσε επίθεση στα γραφεία των εφημερίδων, όπου αυτός και οι οπαδοί του κατέστρεψαν τις τυπωτικές μηχανές.

Το Φθινόπωρο του 1923 και αφού είχε προηγηθεί φοιτητική απεργία για επαρκή σίτιση και μείωση του αριθμού των Εβραίων στα Πανεπιστήμια μέσω της προθέσεως της κυβερνήσεως να χορηγήσει υπηκοότητα στους Εβραίους της Ρουμανίας μαζί με τον Ίωνα Μότα, εθνικιστή από την Τρανσυλβανία μέλος της οργανώσεως «Actiunea Romanesca» ο οποίος είχε εκδώσει στα ρουμανικά «Τα πρωτόκολλα των σοφών της Σιων», μετέπειτα συνεργάτη του και υπαρχηγό του, άρχισε να σχεδιάζει τις δολοφονίες πολιτικών προσώπων όπως του πρωθυπουργού Ion I.C. Brătianu, αλλά και κρατικών υπαλλήλων τους οποίους κατάγγειλε για διαφθορά, όμως συνελήφθη μαζί με άλλα μέλη της Λίκγας στις 9 Οκτώβριου 1923, μετά από τη διαρροή των σχεδίων του, με την κατηγορία της «συνομωσίας εναντίον της ασφαλείας του κράτους..» και προβλεπόμενη ποινή τα καταναγκαστικά έργα. Στην ανάκριση, απάντησε σε σχετική ερώτηση, «...Ναι, θέλαμε να τους εκτελέσουμε ως προδότες και εχθρούς της πατρίδας μας. Δεν μετανιώνουμε για τίποτα και ακόμα κι αν έχουμε αιχμαλωτιστεί αφήνουμε πίσω μας δεκάδες χιλιάδες που σκέφτονται σαν εμάς...» . Το κατηγορητήριο σε βάρος του κατέρρευσε και αφέθηκε ελεύθερος, καθώς η ρουμανική νομοθεσία δεν επέτρεπε τη δίωξη των συνωμοσιών για τις οποίες δεν είχαν προσδιοριστεί σε συγκεκριμένη ημερομηνία. Ο Μότα παρέμεινε στη φυλακή καθώς την πρώτη ημέρα της δίκης είχε πυροβολήσει τον καταδότη τους, στο το κελί του.

 Τo Μάρτιο του 1924, όταν η Λίγκα συγκέντρωσε οπαδούς της και την νεολαία της, την «Αδελφότητα του Σταυρού», για να ξεκινήσουν την οικοδόμηση πολιτικών γραφείων στο Ουνγκένι, λίγο έξω από το Ιάσιο. Τρεις εβδομάδες αργότερα, οι νέοι της Αδελφότητας, περικυκλώθηκαν από την αστυνομία, συνελήφθησαν και μεταφέρθηκαν στο αστυνομικό τμήμα του Ιάσιου, όπου τους βασάνισαν με βάναυσο τρόπο. Ο Κοντρεάνου και ο καθηγητής Alexandru C. Cuza, απαίτησαν από τον Υπουργό Εσωτερικών να καθαιρέσει τον αξιωματικό υπηρεσίας, τον αστυνόμο Μανκίου, ο οποίος όχι μόνο δεν τιμωρήθηκε, αλλά πήρε προαγωγή. Στις 25 Οκτωβρίου 1925, ο Κοντρεάνου βρέθηκε εκ νέου αντιμέτωπος με τον Μονκίου, σε μια αίθουσα δικαστηρίου όπου ετοιμαζόταν να υπερασπιστεί ένα φοιτητή από τους συλληφθέντες στην έφοδο της αστυνομίας στο Ουνγκένι. Στην πρόκληση του αστυνόμου, ο Κοντρεάνου απάντησε πυροβολώντας και τραυματίζοντας τον θανάσιμα. Η δίκη του Κοντρεάνου που ήταν κατηγορούμενος για ανθρωποκτονία, έγινε στο Σεβερίν, στα νοτιοδυτικά σύνορα της Ρουμανίας, ενώ το δικαστήριο συνεδρίασε στο μεγάλο θέατρο της πόλεως. Επιφανείς πολίτες κατέθεσαν υπέρ του, ενώ ο δημόσιος κατήγορος μάταια προσπάθησε να αρνηθεί τις δράσεις του Μανκίου.

Για πρώτη φορά στα Ελληνικά το βιβλίο <<Για τους Λεγεωνάριους μου>>
http://redskywarning.blogspot.gr/2016/07/blog-post_13.html

ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΦΥΛΗ ΜΑΣ!
ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ ΣΤΟΝ ΜΑΡΤΥΡΑ ΚΟΡΝΗΛΙΟ ΚΟΝΤΡΕΑΝΟΥ!

Ο κεντρικός ρόλος των Εβραίων στη βιομηχανία του πορνό. Εβραίος καθηγητής ομολογεί ότι η πορνογραφία χρησιμοποιήθηκε ως όπλο κατά των «εθνικών» και της χριστιανικής ηθικής

Μετάφραση: Κόκκινος Ουρανός

Μέσα από άρθρο που δημοσιεύθηκε σε ένα σοβαρό επιστημονικό περιοδικό για Εβραίους διανοούμενους, το ‘Jewish Quarterly’, ο Εβραίος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Aberdeen στη Μεγάλη Βρετανία, Nathan Abrams, υπερηφανεύεται ότι οι Εβραίοι ήταν η κινητήρια δύναμη της σύγχρονης βιομηχανίας του πορνό και ότι τα κίνητρά τους ήταν εν μέρει να καταστρέψουν τα ήθη των «εθνικών» (μη Εβραίων).

  Γράφει για αυτό ο David Duke στο “Jewish Supremacism” (2007):

Ο Abrams δείχνει πώς η διαφθορά και ο εξευτελισμός των «εθνικών» και της χριστιανικής ηθικής αποτελούσε (και αποτελεί;) πρωταρχικό μέρος των κινήτρων των Εβραίων για την εκ προθέσεως μόλυνση της κοινωνίας των «εθνικών» με την πορνογραφία.

«….Ο μόνος λόγος που οι Εβραίοι είναι στην πορνογραφία είναι ότι πιστεύουμε ότι ο Χριστός είναι αηδία. Ο Καθολικισμός είναι αηδία. Δεν πιστεύουμε στην εξουσία", λέει ο Εβραίος Al Goldstein, εκδότης του πορνοπεριοδικού ‘Screw’. Η πορνογραφία έτσι γίνεται ένας τρόπος για να μολυνθεί ο Χριστιανισμός και ο πολιτισμός, καθώς διεισδύει στην καρδιά της Αμερικής…..»

Προφανώς, δεν υπάρχουν άρθρα στα εβραιοκρατούμενα αμερικάνικα μέσα μαζικής ενημέρωσης που να εκθέτουν το εβραϊκό "προαιώνιο μίσος" εναντίον των «εθνικών» από τους προαγωγούς της πορνογραφικής διαφθοράς. Ο Abrams μάλιστα την συνδέει με τις ρίζες της επαναστατικής αυτής εβραϊκής επίθεσης στις ευρωπαϊκές αξίες.

«…Ο Βίλχελμ Ράιχ, ο Herbert Marcuse και ο Πολ Γκούντμαν αντικατέστησαν τον Μαρξ, τον Λένιν και τον Τρότσκι..».

Παρατηρήστε ότι όλοι που αναφέρονται: Ράιχ, Μαρκούζε, Γκούντμαν, Μαρξ, Τρότσκι, Λένιν και Φρόιντ είναι Εβραίοι. Από τον Φρόιντ έως τον Goodman, όλοι αντιπροσωπεύουν μια εβραϊκή επανάσταση ενάντια στις παραδοσιακές ευρωπαϊκές αξίες και την ηθική.

Το πορνό δεν είναι πλέον σαν εκείνο της δεκαετίας του 1950 με αισθησιακές εικόνες γυμνών γυναικών σε μια ερημική παραλία. Έχει διαποτιστεί με σαδισμό, μαζοχισμό, κοπρολαγνεία, ακόμα και σεξουαλική κακοποίηση, βιασμό και φόνο μικρών παιδιών. Νομίζω ότι αυτό το είδος της άρρωστης εγκληματικής δραστηριότητας, στην οποία υπάρχει τόσο μεγάλη εκμετάλλευση, τόσο υποτίμηση του ανθρώπου και τόσο εξύψωση της ανθρώπινης διαστροφής, θα πρέπει να καταπολεμηθεί από το νόμο.

Παρακάτω είναι (σχεδόν ολόκληρο) Άρθρο μεταφρασμένο / ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ: 

Triple-exthnics: Ο Nathan Abrams* για τους Εβραίους στην αμερικανική βιομηχανία πορνό

‘Jewish Quarterly’, Χειμώνας 2004
Λίγα έχουν ειπωθεί για την συμμετοχή των Εβραίων στην ‘βρώμικη’ ξαδέλφη του Χόλιγουντ, την κινηματογραφική βιομηχανία πορνό. Ίσως προτιμάμε να προσποιούμαστε ότι κάτι τέτοιο δεν υπήρχε, αλλά δεν μπορούμε να αποφύγουμε το κοσμικό γεγονός ότι οι Εβραίοι έχουν παίξει (και συνεχίζουν να παίζουν) ένα δυσανάλογα μεγάλο ρόλο σε όλη την βιομηχανία ταινιών «για ενήλικες» στην Αμερική.
Η εβραϊκή ανάμιξη στην πορνογραφία έχει μια μακρά ιστορία στις Ηνωμένες Πολιτείες, καθώς οι Εβραίοι βοήθησαν να μετατρέψουν μια υποκουλτούρα του περιθωρίου σε αυτό που έχει γίνει ένα κύριο συστατικό του αμερικάνικου life style.

 

Οι «πιονέροι»

Η εβραϊκή δραστηριότητα στη βιομηχανία του πορνό χωρίζεται σε δύο (ενίοτε επικαλυπτόμενες) ομάδες: τους πορνοβιομήχανους/πορνογράφους και τους πορνοστάρ. Αν και οι Εβραίοι αποτελούν μόνο το δύο τοις εκατό του αμερικανικού πληθυσμού, έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην πορνογραφία. Πολλοί αντιπρόσωποι της Erotica στο εμπόριο βιβλίων μεταξύ 1890 και 1940 ήταν μετανάστες Εβραίοι γερμανικής προέλευσης. Σύμφωνα με τον Jay A. Gertzman, συγγραφέα του ‘Bookleggers and Smuthounds: The Trade in Erotica, 1920-1940’ (Philadelphia: University of Pennsylvania Press, 1999), οι Εβραίοι ήταν κυρίαρχοι στη διανομή της gallantiana [φαντασίας σε ερωτικά θέματα και βιβλία με πρόστυχα αστεία και μπαλάντες], στα avant-garde σεξουαλικά μυθιστορήματα, στην σεξολογία και στο ‘βρώμικο’ υλικό».

Στη μεταπολεμική εποχή, ο πιο διαβόητος πορνοβιομήχανος ήταν ο Reuben Sturman, ο λεγόμενος «Γουόλτ Ντίσνευ του πορνό». Σύμφωνα με το αμερικανικό Υπουργείο Δικαιοσύνης, σε όλη τη δεκαετία του 1970 ο Sturman ήλεγχε το μεγαλύτερο μέρος της πορνογραφίας που κυκλοφορούσε στη χώρα. Γεννημένος το 1924, ο Sturman μεγάλωσε στην ανατολική πλευρά του Κλήβελαντ. Αρχικά, πουλούσε κόμιξ και περιοδικά, αλλά όταν διαπίστωσε ότι τα πορνοπεριοδικά έβγαζαν είκοσι φορές περισσότερα έσοδα από τα κόμιξ, ασχολήθηκε αποκλειστικά με το πορνό, παράγοντας δικά του περιοδικά και δημιουργώντας καταστήματα λιανικής πώλησης.

Μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 1960, ο Sturman ήταν στην κορυφή των διανομέων περιοδικών για ενήλικες και από τα μέσα της δεκαετίας του '70 είχε στην κατοχή του πάνω από 200 βιβλιοπωλεία πορνοβιβλίων. Ο Sturman εισήγαγε επίσης την «καινοτομία» στο παραδοσιακό ‘Peepshow’(δηλ. ‘μπανιστήρι’) (συνήθως ένα σκοτεινό δωμάτιο με μια μικρή έγχρωμη τηλεόραση στην οποία ο θεατής μπορούσε να δει X-rated βίντεο). Λεγόταν ότι ο Sturman δεν έλεγχε απλώς την βιομηχανία του πορνο-θεάματος. Ήταν H βιομηχανία. Τελικά καταδικάστηκε για φοροδιαφυγή και άλλα εγκλήματα, και πέθανε ντροπιασμένος στη φυλακή το 1997. Ο γιος του, ο David, συνέχισε την οικογενειακή επιχείρηση.

Η σύγχρονη ‘ενσάρκωση’ του Sturman είναι ένας 43χρονος Εβραίος από το Cleveland, ο Steven Hirsch, ο οποίος έχει χαρακτηριστεί ως «ο Donald Trump του πορνό». Η σχέση μεταξύ των δύο είναι ο πατέρας του Steve, ο Fred, ο οποίος ήταν χρηματιστής για τον Sturman.

Σήμερα ο Hirsch διευθύνει την ‘Vivid Entertainment Group’, η οποία έχει ονομασθεί ‘η Microsoft του κόσμου του πορνό’, η κορυφαία παραγωγός των «ενήλικων» ταινιών στις ΗΠΑ. Η ειδικότητά του ήταν να εισάγει ενσωμάτωση τεχνικών μάρκετινγκ στην επιχείρηση πορνό. Πράγματι, Vivid μοιάζει στο σύστημα στούντιο του Χόλυγουντ της δεκαετίας του 1930 και του 1940, ιδιαίτερα στην αποκλειστικότητα των συμβολαίων των πορνοστάρ που προσλαμβάνονται και προωθούνται από τον Hirsch. Η Vivid ήταν το αντικείμενο του πίσω από-τις-σκηνές reality από το Βρετανικό κανάλι Channel 4.

Ωραία εβραϊκά κορίτσια και αγόρια

Οι Εβραίοι αποτελούσαν την πλειοψηφία των κορυφαίων ανδρών πορνοστάρ, καθώς και ενός σημαντικού αριθμού γυναικών σε ταινίες πορνό της δεκαετίας του 1970 και του '80. Ο κυρίαρχος Εβραίος είναι ο Ron Jeremy. Γνωστός στο εμπόριο ως «ο σκαντζόχοιρος», ο Jeremy είναι ένας από τους μεγαλύτερους πορνοστάρ της Αμερικής. Ο 51χρονος Jeremy μεγάλωσε σε μια ανώτερη μεσαία τάξη εβραϊκής οικογένειας στο Flushing του Queens, και έκτοτε έχει εμφανιστεί σε περισσότερες από 1.600 πορνοταινίες, καθώς και έχει γυρίσει πάνω από 100.

Ο Jeremy πέτυχε να γίνει μια «μορφή» στην Αμερική, ένας ήρωας για τους άνδρες όλων των ηλικιών, Εβραίους και αλλόφυλλους - αυτός ο ‘nebbischy’ (συνεσταλμένος, αφελής), χοντρός, τριχωτός, άσχημος άντρας που κοιμάται με δεκάδες όμορφες γυναίκες. Παρουσιάζει μια εικόνα ενός σύγχρονου Βασιλιά Δαβίδ (sic), ένας Εβραίος που αντικαθιστά τους παραδοσιακούς ήρωες της εβραϊκής κουλτούρας. Όχι βέβαια κανένας μελετητής του Ταλμούδ. Το "θρυλικό" του όνομα πρόσφατα εδραιώθηκε με την κυκλοφορία ενός πορνο-αφιερώματος για τη ζωή του, ‘Porn Star: The Legend of Ron Jeremy’.

Ο επόμενος είναι ο Seymore Butts, με κανονικό όνομα Adam Glasser, εντελώς αντίθετος από τον Jeremy: νέος, ωραίος και γυμνασμένος. Ο 39χρονος Εβραίος από την Νέα Υόρκη Glasser, άνοιξε γυμναστήριο το 1991 στο Λος Άντζελες. Αφού είδε ότι κανείς δεν ερχόταν, δανείστηκε μια κάμερα για 24 ώρες, πήγε σε ένα στριπτιτζάδικο, προσέλαβε μια κοπέλα και πήγε στο γυμναστήριο όπου και ξεκίνησε γυρίσματα.

Μέσα σε λίγα χρόνια, ο Seymore έγινε ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα στην πορνοβιομηχανία. Ως «βασιλιάς του αντισυμβατικού στυλ» (με κάμερες χεριού, ψευδαίσθηση αυθορμητισμού και χαμηλής τεχνολογίας αισθητική ώστε να υπονοεί ρεαλισμό), είναι σήμερα ίσως ο πιο διάσημος Εβραίος μεγιστάνας πορνό.

Η Seymore Inc, η εταιρεία παραγωγής του, κυκλοφορεί περίπου 36 έργα ετησίως, οι περισσότερα από αυτά δίνουν λιγότερο από $ 15.000, έκαστο. Ο Glasser απασχολεί 12 άτομα, συμπεριλαμβανομένης της μητέρας του και του ξαδέρφου του Stevie, έχει ακόμη και το δικό του reality στην TV (επίσης προβάλλεται από το Channel 4), μια σαπουνόπερα που ονομάζεται ‘Family Business’, η οποία όταν ξεκινάει δείχνει την φωτογραφία του ‘Μπαρ Μιτσβά’ (θρησκευτική εορτή ενηλικίωσης) του Glasser.

Σε αναζήτηση χρημάτων

Οι Εβραίοι ασχολήθηκαν με τη βιομηχανία πορνό για τους ίδιους ακριβώς λόγους που οι ομόθρησκοί τους ασχολήθηκαν με το Χόλιγουντ. Τους προσέλκυσε ένας κλάδος κυρίως επειδή τους δεχόταν. Το ότι ήταν νέος σήμαινε ότι περιοριστικά εμπόδια δεν είχε ακόμη τεθεί, όπως σε τόσους άλλους τομείς της αμερικανικής ζωής. Στο πορνό, δεν υπήρχε διάκριση εναντίον των Εβραίων.

Κατά τις αρχές του εικοστού αιώνα, ένας επιχειρηματίας δεν απαιτούσε μεγάλα χρηματικά ποσά για να κάνει μια αρχή στο χώρο του κινηματογράφου. Ο κινηματογράφος θεωρήθηκε ένα εύκολο επιχείρημα. Στην επιχείρηση του πορνό, ήταν εξίσου εύκολο να προχωρήσεις. Το μόνο που χρειαζόσουν ήταν ένας προβολέας, η οθόνη και μερικές καρέκλες.

Καθώς δεν ήταν δεμένοι με το στάτους κβο και δεν είχαν τίποτα να χάσουν από την καινοτομία, οι Εβραίοι ήταν ανοιχτοί σε νέους τρόπους επιχειρηματικής δραστηριότητας. Ο Gertzman εξηγεί ότι «οι Εβραίοι, όταν βρέθηκαν να αποκλείονται από ένα πεδίο προσπαθειών, στράφηκαν σε ένα επάγγελμα στο οποίο θα μπορούσαν να αισθανθούν τελικά ότι αναπτύσσονται μέσω της συνεργασίας με τους συναδέλφους τους σε μια κοινότητα προσπάθειας ... Οι Εβραίοι ήταν περήφανοι για τις ικανότητές τους και την ιδιοσυγκρασία τους".

Η επιχείρηση ψυχαγωγίας ενηλίκων απαιτούσε κάτι που οι Εβραίοι κατείχαν σε αφθονία: ‘chutzpah’ (θράσος). Οι πρώτοι Εβραίοι πορνογράφοι ήταν ιδιοφυΐες του εμπορίου και φιλόδοξοι επιχειρηματίες των οποίων η αντοχή, η ευφυΐα και η απεριόριστη αυτοπεποίθηση ήταν υπεύθυνες για τις επιτυχίες τους.

Φυσικά, ο μεγάλος αριθμός των Εβραίων στο πορνό ήταν κυρίως από την επιθυμία τους να κάνουν κέρδη. Ακριβώς όπως με οι ομόλογοί τους στο Χόλιγουντ. Ο διευθυντής της αμερικανοεβραϊκής ADL, Abraham H. Foxman σχολίασε, «οι Εβραίοι που μπήκαν στη βιομηχανία αυτή το 'καναν επειδή κυνηγούσαν το αμερικάνικο όνειρο».

Κοσμικό σεξ

Όπως και οι mainstream ομόλογοί τους, οι Εβραίοι που μπήκαν στο κόσμο του πορνό δεν ήταν συνήθως εκπρόσωποι της θρησκευτικής τους ομάδας. Οι περισσότεροι από τους πορνοστάρ και τους πορνογράφους είναι Εβραίοι πολιτισμικά αλλά όχι θρησκευτικά. Πολλοί είναι κοσμικοί, Ιουδαίοι μόνο κατ’ όνομα. Ο Sturman, όμως, που αρέσκεται να χαρακτηρίζεται ως Εβραίος - ήταν γενναιόδωρος ευεργέτης σε εβραϊκές φιλανθρωπίες - και ο σταρ Richard Pacheco κάποτε είπε σε συνέντευξη ότι ήταν μαθητής σε σχολή για ραβίνους.

Πολύ λίγες, ή και καμία, πορνοταινία, έχει φανερά Εβραϊκά θέματα, αν και ο Jeremy κάποτε προσπάθησε να συγκεντρώσει διάφορους Εβραίους πορνοστάρ μαζί για να κάνουν μια kosher ταινία πορνό. Σύμφωνα όμως, με τη ιστοσελίδα της Παγκόσμιας Ένωσης Εβραίων Φοιτητών : "υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι που αναζητούν εβραϊκό πορνό. Μετά τις λέξεις όπως εβραϊκό ημερολόγιο, εβραϊκή χρονολόγηση, εβραϊκές γιορτές, έρχεται το «εβραϊκό πορνό» στη λίστα των κορυφαίων λέξεων-κλειδιά αναζήτησης.

«Σεξουαλικοί αντάρτες»

Υπάρχει άραγε, κάποιος βαθύτερος λόγος, πέρα ​​από τον απλό οικονομικό, για το γιατί οι Εβραίοι, ασχολήθηκαν με την βιομηχανία του πορνό; Υπάρχει σίγουρα ένα στοιχείο «εξέγερσης» στην εβραϊκή X-rated συμμετοχή. Το ταμπού και το απαγορευμένο χρησιμεύει για να καταστήσει κάτι ελκυστικό. Ο λόγος είναι: «όλος ο αυτός ο κόσμος της απαγορευμένης σεξουαλικότητας, της σεξουαλικότητας των ‘goyim’. . . » (‘Reel Kashrut: Jewish food in film’, JQ 189 [Spring 2003]).

 Σύμφωνα με έναν ανώνυμο που εργάζεται μες τη πορνοβιομηχανία, γράφει ο E. Michael Jones στο περιοδικό Culture Wars (Μάιος 2003), "οι άντρες πορνοστάρ στη δεκαετία του 1980 προέρχονταν από μια κοσμική εβραϊκή ανατροφή ενώ οι γυναίκες από τα Ρωμαιοκαθολικά σχολεία». Το καθιερωμένο πορνοσενάριο ήταν το αποτέλεσμα της εβραϊκής φαντασίωσης να κάνεις ‘schtupping’ με μια καθολική ‘shiksa’
(σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει να ρίχνεις στο κρεβάτι ένα ‘εθνικό’ κορίτσι).

 Επιπλέον, ως ορθόδοξος Εβραίος και πορνο-κουτσομπόλης, ο Luke Ford, εξηγεί στην ιστοσελίδα του (lukeford.net): 'Το πορνό είναι απλά μια έκφραση εξέγερσης ενάντια στα στάνταρς, ενάντια στην πειθαρχημένη ζωή της υπακοής στο Τορά, που σηματοδοτεί τον Εβραίο που ζει τον Ιουδαϊσμό. " Είναι επίσης μια εξέγερση εναντίον των (μεσοαστών) γονιών που επιθυμούν τα παιδιά τους να γίνουν δικηγόροι, ιατροί και λογιστές.

Καθώς οι θρησκευτικές επιρροές εξασθενούσαν και αντικαθίσταντο από τις κοσμικές, οι "ελεύθερα σκεπτόμενοι" Εβραίοι, ιδιαίτερα εκείνοι από την Bay Area της Καλιφόρνια, είδαν το σεξ ως μέσο προσωπικής και πολιτικής απελευθέρωσης. Η Αμερική, παρείχε την πιο ελεύθερη κοινωνία που οι Εβραίοι έχουν γνωρίσει ποτέ, όπως εκδηλωνόταν με την ανάπτυξη της βιομηχανίας πορνό. Οι Εβραίες που έκαναν σεξ στην οθόνη σίγουρα ήρθαν σε μεγάλη αντίθεση με το στερεότυπο της ‘Jewish American Princess’. Αυτές είδαν τους εαυτούς τους να εκπληρώνουν την υπόσχεση της «απελευθέρωσης», να χειραφετούνται από αυτό που η φεμινίστρια Betty Friedan (Εβραία με πραγματικό όνομα Bettye Naomi Goldstein) το 1963 ονόμασε «στρατόπεδο συγκέντρωσης της άνεσης» του νοικοκυριού. Σήμαινε την οικονομική και κοινωνική ελευθερία τους: ήταν ελεύθερες να επιλέξουν να συμμετάσχουν, αντί να μπουν με τη βία λόγω οικονομικών ή άλλων συνθηκών. Μόλις έπεφταν στο κρεβάτι, μπορούσαν να «σταθούν» στα πόδια τους, ειδικά οι γυναίκες πορνοστάρ που έβγαζαν τα διπλάσια από τους άνδρες συναδέλφους τους.

 «Σεξουαλικοί επαναστάτες»

Επεκτείνοντας την ανατρεπτική άποψη, η Εβραϊκή ανάμιξη στην X-rated βιομηχανία μπορεί να θεωρηθεί ως μια παροιμιώδης «νίκη» σε ολόκληρη το καθεστώς των WASP στην Αμερική (W.A.S.P. είναι τα αρχικά του όρου ‘White Anglo-Saxon Protestant’ δηλ. Λευκοί Αγγλοσάξωνες Προτεστάντες, όπου θεωρούνται οι ‘καθαρόαιμοι’ Αμερικάνοι). Μερικοί πορνοστάρ είδαν τον εαυτό τους ως μαχητές της πρώτης γραμμής στη μάχη ανάμεσα στις Χριστιανικές Η.Π.Α. και τον κοσμικό ανθρωπισμό. Σύμφωνα με τον Ford, οι Εβραίοι του πορνό συχνά καυχώνται για «τη χαρά να είναι οι αναρχικές, σεξουαλικές αλογόμυγες του πουριτανικού θηρίου». Η εβραϊκή ανάμιξη στο πορνό, με το επιχείρημα αυτό, είναι το αποτέλεσμα του προαιώνιου μίσους κατά της χριστιανικής υπεροχής: προσπαθούν να μειώσουν την κυρίαρχη κουλτούρα στην Αμερική με την ανατροπή των ηθών. Ο Astyr θυμάται «να τσακώνομαι στο σχολείο γιατί ήμουν Εβραίος. Θα μπορούσε κάλλιστα η καριέρα μου στο πορνό να είναι ένα "κ…δάκτυλο" σε αυτούς τους ανθρώπους».

Ο Al Goldstein, εκδότης του πορνοπεριοδικού ‘Screw’, είπε (στο lukeford.net), «Ο μόνος λόγος που οι Εβραίοι είναι στην πορνογραφία είναι ότι πιστεύουμε ότι ο Χριστός είναι αηδία. Ο Καθολικισμός είναι αηδία. Δεν πιστεύουμε στην εξουσία". Η πορνογραφία έτσι γίνεται ένας τρόπος για να μολυνθεί ο Χριστιανισμός και ο πολιτισμός, καθώς διεισδύει στην καρδιά της Αμερικής (και σίγουρα καταναλώνεται από τους WASP).

Είναι μια περίπτωση της παραδοσιακής επαναστατικής / ριζοσπαστικής κίνησης των Εβραίων μεταναστών στην Αμερική που εκδηλώνεται με μια σεξουαλική και όχι αριστερή πολιτική στάση. Ακριβώς όπως οι Εβραίοι αντιπροσωπεύονται δυσανάλογα (ανάλογα με τον αριθμό τους σε όλο τον πληθυσμό των ΗΠΑ) σε ριζοσπαστικά κινήματα όλα αυτά τα χρόνια, εκπροσωπούνται δυσανάλογα και στη βιομηχανία πορνό. Οι Εβραίοι στην Αμερική ήταν οι «σεξουαλικοί επαναστάτες». Ένα μεγάλο κομμάτι της ιστορίας της σεξουαλικής απελευθέρωσης γράφτηκε από Εβραίους. Εκείνοι που ήταν στην πρώτη γραμμή του κινήματος που ανάγκασε τις Η.Π.Α. να υιοθετήσουν μια πιο φιλελεύθερη άποψη για το σεξ, ήταν Εβραίοι. Εβραίοι ήταν επίσης στην πρωτοπορία της σεξουαλικής επανάστασης της δεκαετίας του 1960. Ο Βίλχελμ Ράιχ, ο Herbert Marcuse και ο Πολ Γκούντμαν αντικατέστησαν τον Μαρξ, τον Λένιν και τον Τρότσκι. Οι κεντρική ανησυχίες του Ράιχ ήταν η δουλειά, η αγάπη και το σεξ, ενώ ο Μαρκούζε «προφήτευσε» ότι μια σοσιαλιστική ουτοπία θα ελευθέρωνε τα άτομα για να επιτύχουν τη σεξουαλική ικανοποίηση. Ο Goodman έγραψε για τις 'όμορφες πολιτισμικές συνέπειες' που θα ακολουθούσαν από τη νομιμοποίηση της πορνογραφίας: «θα εξευγενίσει όλη την τέχνη μας» και «θα εξανθρωπίσει την σεξουαλικότητα». Ο Pacheco ήταν ένας Εβραίος πορνοστάρ που διάβαζε τον πνευματικό γάμο του Reich για τον Freud και τον Marx (lukeford.net):

"Πριν πάρω τον πρώτο ρόλο μου σε τσόντα, πήγα σε μια οντισιόν για τσόντα με τα μαλλιά μου μέχρι τη μέση, ένα αντίγραφο της Σεξουαλικής Επανάστασης του Wilhelm Reich στο χέρι μου και φωνάζοντας για εργασία, 'αγάπη και σεξ».

Όπως Ραβίνος Samuel H. Dresner το έθεσε (Ε. Michael Jones, ‘Rabbi Dresner’s Dilemma: Torah v. Ethnos’ Culture Wars, May 2003), «η εβραϊκή επανάσταση ξέσπασε σε πολλά επίπεδα», το ένα είναι ο κυρίαρχος ρόλος των Εβραίων ως υποστηρικτές του σεξουαλικού πειραματισμού».

* Ο Nathan Abrams είναι Λέκτορας στη Σύγχρονη Αμερικανική Ιστορία στο Πανεπιστήμιο του Aberdeen. Έχει γράψει ένα βιβλίο για το «νεο-συντηρητισμό» στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Πηγή: http://www.eutimes.net/2007/03/jewish-professor-boasts-of-jewish-pornography-used-as-a-weapon-against-gentiles/

 ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ (video)